Aiguille du Midi
Vanaf Le Grépon parkeerplaats is het slechts enkele minuten lopen naar het dalstation van de Aguille du Midi.
Omdat wij er al om 8 uur 's morgens zijn is het nog redelijk rustig en de kaartjes zijn dan ook zo gekocht.
De wachttijd voor de eerste etappe bedraagt zo vroeg toch al ongeveer 30 minuten.
De kabelbaan heeft een flink aantal grote gondels, waar 66 mensen in passen, dus echt klein is dat niet te noemen.
De eerste etappe brengt ons van Chamonix op 1037 meter hoogte naar het Plan de l'Aiguille op 2347 meter hoogte.
De volgende identieke baan gaat naar 3776 meter hoogte.
Hier zijn verschillende uitzichtpunten.
De top
Een lift, waarvoor apart nog eens € 3,- per persoon moet worden betaalt, brent je dan naar het hoogste punt, het panoramaterras op 3842 meter hoogte.
Vanaf dat terras is het uitzicht op de omringende bergen magnifiek.
De Mont Blanc kun je bijna aanraken, hoewel die toch nog wel een flink eindje weg ligt.
Onderstaande foto's, en het 360 graden panorama dat ik gemaakt heb, laten dit het beste zien.
We hebben geluk met het weer. Het is geheel onbewolkt, vrijwel windstil en +5 graden Celsius. En zelfs hierboven zien we vlinders ronddwarrelen !
Op de diverse panoramaterrassen staan gratis verrekijkers, waardoor je de klimmers op de Mont Blanc prima gade kunt slaan. De Aiguille du Midi wordt ook als startpunt voor een beklimming van de Mont Blanc gebruikt.
Punte Helbrunner
Vanaf de top van de Aiguille du Midi gaan we in de volgende kabelbaan die ons naar Punte Helbrunner brengt, exact op de Frans - Italiaanse grens.
Deze bestaat telkens uit drie gecombineerde cabines, elke voor vier personen.
Ook hiervoor bedraagt de wachttijd in ons geval zo'n 30 minuten.
De kabelbaan gaat eerst over de Vallée Blanche, dan door een ondersteuningspunt, vervolgens over de Glacier du Géant, onder een laatste ondersteuningspunt door, om te eindigen op de grens.
En ook hier zien we weer een vlinder rond onze cabine dwarrelen !
Bij aankomst in Punte Helbrunner krijgen we één uur de tijd om rond te kijken. We gaan eerst omlaag naar de gletscher, waar we op een omheind stuk veilig kunnen lopen. Eenmaal weer boven proeven we wat van de Italiaanse gerechten, waaronder wijn, kaas en vleeswaren.
Wanneer we in de rij voor de terugtocht gaan staan blijkt dat dit zo'n 20 minuten uitloopt.
Eenmaal binnen staat er nog een rij en staan we opnieuw een klein half uur te wachten.
De reis terug is wederom magnifiek en het licht weer anders.
Opnieuw gaan we over het hooggebergte en ervaren de absolute stilte als de karretjes stil hangen om de mensen in en uit de volgende groep karretjes te kunnen laten stappen.
In totaal zijn er vijf van dergelijke, zeer welkome, stops.
Aangekomen op de Aiguille du Midi kunnen we meteen door naar beneden.
Doen we dat niet dan moeten we tot 7 uur 's avonds wachten, zo druk is het inmiddels geworden.
We kunnen dan ook niet langer van het uitzicht genieten en gaan in de rij staan voor de terugtocht.
Ook op het tussenstation moeten we weer zo'n 30 minuten wachten voordat we in de kar voor de laatste etappe kunnen stappen.
Uiteindelijk lopen we nog een klein stukje Chamonix in, eten een ijsje à € 2,90, kopen een IGN wandelkaart (schaal 1:25.000) voor de volgende keer, en gaan vervolgens voldaan terug naar ons appartement.
