Pico Ruivo
Op 7 augustus maken we een wandeling door het hooggebergte. Helaas is het vandaag flink bewolkt als we vertrekken. Eerst halen we nog andere wandelaars op in Canico. Daarvandaan rijden we snel omhoog via de ER203 naar Poiso en vervolgen onze weg over de ER202 naar de Pico Arieiro. Nog voor Poiso, dat op 1400m. ligt, rijden we door de bewolking heen waarvan de top op ongeveer 900m. ligt, en hebben we de rest van de dag zon. De Pico Arieiro is met 1816m. de op 3 na hoogste berg van Madeira. Vrijwel bovenop staat er een grote witte bol waarin zich een radar bevindt.
Vanaf Pico Arieiro gaan we lopen over het pelgrimspad dat al stamt uit de 17e eeuw.
Er zijn tegenwoordig twee paden, een moeilijker en langer pad langs en gedeeltelijk over de op één na hoogste berg: de Pico das Torres met 1852m.
Helaas is het langere pad slecht toegangkelijk vanwege de schade die is toegebracht door de bosbrand die vorig jaar augustus in dit gebied gewoed heeft.
Van deze bosbrand zijn de gevolgen helaas nog goed te zien in de vorm van de vele zwartgeblakerde bomen.
Gelukkig komt er langzaamaan alweer wat groen doorheen.
Overigens is de brand alleen aan de zuidzijde gebleven en is de noordzijde nog in ongeschonden staat.
Wij nemen dus de kortere route die met tunnels simpeler toegangkelijk is.
Ook deze route voert echter over vele traptreden die op het keurig aangelegde pad te vinden zijn.
Dat lijkt simpel lopen, maar het pad is nog altijd ongelijk en we bevinden ons op 1600 tot 1800m. hoogte.
Een eerste korte stop maken we bij een uitkijkpunt met de naam Buzzards nest oftewel Ninho da Manta.
Deze naam is er aan gegeven, omdat daar vroeger ooit een nest van een buizerd is gevonden.
De tunnels in het pad dat wij volgen zijn van verschillende lengte.
In enkele hebben we onze zaklantaarn nodig.
Hoewel we op hoogte zitten is de temperatuur vrijwel gelijk aan die aan de kust.
De hele dag blijft het verder bewolkt en blijft die bewolking op dezelfde hoogte hangen.
Dat betekent dat wij dus de hele dag in de zon lopen.
Ongeveer een half uur voor de top, het laatste deel stijgen we flink, laat de gids ons zelfstandig lopen.
Zij loopt zelf naar de hut vlak onder de top.
Wij gaan uiteraard direct omhoog naar de 1852m. hoge Pico Ruivo.
Vanaf deze hoogste berg van Madeira hebben we een mooit uitzicht rondom.
Helaas is ook nu niet alles te zien vanwege de bewolking.
Op de top genieten we daarnaast van onze lunch en maak ik diverse foto's.
Na een half uurtje lopen we weer naar beneden naar de hut.
Hiervandaan vertrekken we gezamenlijk (we zijn in totaal met 14 personen) en lopen naar Achado de Teixeira op 1592m.
Daar staat de minibus klaar die ons naar Santana brengt.
We dalen snel af en zitten dan ook al vrij snel in de wolken die er nog altijd hangen.
We hebben zowaar met wat regen te maken.
Bekijk onze route in Google maps.
In Santana motregent het heel licht en is het een paar graden koeler. We lopen wat door het dorp en zien hoe de wegen worden versierd voor de feesten van komend weekend en 15 augustus. Ook nu al wordt er volop gegeten en zien we hoe de traditionele espetada wordt gemaakt. Dit is rundvlees op een stok van Laurierhout wat vervolgens op de barbeque wordt klaar gemaakt. Helaas blijven wij hier slechts een 20 minuten en hebben dus geen tijd om dit te proeven. We drinken nog wat en rijden dan via de snelweg, langs Machico en het vliegveld, terug naar het eveneens bewolkte, maar warmere, Funchal. Het was een mooie dag die we afsluiten met een duik in het zwembad en een diner in het restaurant boven het zoutwaterzwembad van Doca do Cavacas.
