West Madeira
Op 10 augustus maken we een rondrit door het westen van Madeira.
We beginnen onze tocht in Camara de Lobos waar we meteen naar een uitzichtpunt boven het dorp rijden.
Hiervandaan hebben we een mooi uitzicht op het pittoreske centrum en de haven.
Churchill zou hier zelf hebben zitten schilderen.
Vervolgens rijden we door naar de Cabo Girao.
Gelukkig waren wij hier gisteren al, want hoewel het een prachtige dag is, is het net boven zee toch iets mistig.
Het uitzicht is dan ook iets minder dan gister en bovendien is het ongelooflijk druk.
Na een klein kwartier rijden we via de kustweg door naar Ribeira Brava.
In Ribeira Brava gaan we wederom de bus uit en lopen we zelf rond door het kleine dorpje.
Ook hier is het weer redelijk druk, maar hebben we ook tijd voor een kop koffie.
Ribeira Brava is in februari 2010 flink getroffen door de overvloedige regenval en overstromingen die dat tot gevolg had.
Zo is een brug weggespeold (die wordt nu herbouwd) en ligt de baai vol met stenen die meegespoeld zijn van de omliggende bergen.
Vanaf Ribeira Brava rijden we het binnenland in en door het dal naar Serra de Agua.
Langzaamaan stijgen we verder en laten we de bananen-plantages en druiven-velden achter ons.
Vanaf Serra de Agua rijden we de Encumeada tunnel in.
Dit is met ruim 3km. een van de langste tunnels van Madeira.
Gelukkig is het weer aan de andere kant van de tunnel nog hetzelfde (zonnig en warm).
We rijden dan ook rustig door naar Sao Vicente.
In no time staan we van de zuidkust aan de noordkust.
Deze tunnels is men vanaf 1986 gaan bouwen nadat Portugal bij de EU kwam.
Ze zijn een grote verbetering voor Madeira, omdat de mensen nu niet meer hoeven te verhuizen wanneer de kinderen naar de middelbare school gaan.
Alleen Funchal heeft middelbare scholen.
Een rit van Porto Moniz naar Funchal kost nu niet meer dan zo'n 50 minuten.
Voorheen moest dit altijd via de bergpas van Encumeada op 1005m. hoogte en duurde dit zo'n 4 uur.
Madeira blijkt in 2011 helaas nog altijd niet financieel zelfstandig te kunnen draaien.
Ze zijn vrijwel volledig afhankelijk van het toerisme dat voor zo'n 45% van de inkomsten van het eiland zorgt.
Ongeveer 9% komt uit de export van Madeira wijn.
Hoewel Madeira zo op het oog voor de toerist een rijk eiland lijkt te zijn is toch ongeveer 12% van de beroepsbevolking werkloos.
Vanaf Sao Vicente rijden wij, in ons kleine minibusje met 7 personen, via de oude kustweg naar Porto Moniz. Deze oude kustweg, die bij slecht weer wordt afgesloten vanwege de golven of steenslag, ligt vlak langs de kust en is deels eenrichtingsverkeer. We krijgen onderweg een natuurlijke douche van diverse watervallen en stoppen vlak voor Seixal bij een uitzichtpunt. Vanaf dit uitzichtpunt, Veu da Novia, zien we onder andere een grote waterval in zee storten en hebben we een mooi uitzicht op Seixal. Ook hier, zoals over het hele eiland, inclusief in het centrum van Funchal, zien we weer vele hagedisjes. Hiervandaan rijden we nog een stukje langs de kustweg en krijgen een goed uitzicht op Porto Moniz.
Eenmaal in Porto Moniz gaan we eerst lunchen in restaurant Orca.
Vroeger werd hiervandaan nog op walvissen gejaagd en dus hebben de meeste restaurants namen van walvissen.
Na de lunch (die redelijk was) lopen we langs de kust van Porto Moniz.
Ons restaurant was precies boven het openbare zwembad waar de golven over de balustrade slaan.
Ook de rest van de kust is ruig.
De golven zijn hoger dan aan de zuidkant van Madeira, omdat de wind over het algemeen uit het noorden of noord oosten komt.
Vanaf Porto Moniz rijden we terug naar Ribeira da Janela en gaan dan de bergen in. We rijden via de kleine weg ER209 naar Fanal en zien de vegetatie weer langzaamaan veranderen. Het grootste gedeelte bevat echter de inmiddels bekende laurierbomen. Na enige tijd komen we uit op de hoogvlakte Paul da Serra. Deze ligt op zo'n 1500m. hoogte en is (m.u.v. de zomer) eigenlijk een moeras-gebied met veel poelen waar je vogels in kunt vinden. Paul is dan ook geen naam, maar betekent moeras in het Portugees. Na enige tijd slaan we linksaf de ER105 op en rijden verder richting Encumeada. Dit gedeelte hadden wij al eens gezien toen we in Rabacal hebben gewandeld. Bij Lombo do Mouro stoppen we even om van het mooie uitzicht te genieten en maak ik een 360 graden panorama. Vlak hierna stoppen we nogmaals, in Encumeada, om van het (nu wel goede) uitzicht te genieten. Vanaf Encumeada rijden we dan weer omlaag naar Ribeira Brava om hiervandaan via de snelweg terug te keren naar ons hotel in Funchal. Het was een mooie en leerzame dag waarin we veel hebben gezien en gehoord.
