De heenreis door Frankrijk
Naar Versailles
Iets na zeven uur vertrekken we. We hebben op de A27 een klein oponthoud voor Breda, maar verder rijdt alles prima door.
Na iets meer dan drie uur rijden, maken we een sanitaire stop. Een half uurtje later zijn we weer onderweg.
Nog geen twee uur later staan we in Parijs bij de benzinepomp en binnen 10 minuten voor ons hotel Richaud.
De afstand vandaag is 537 km. De auto kan ik op het privé parkeerterrein naast het hotel zetten. Dat is goed geregeld.
Het is iets na een uur als we het hotel uitlopen. Via de markthallen zijn we in enkele minuten bij het paleis van Versailles.
Op het plein voor de ingang maak ik een 360 graden panorama.
De kaarten hadden we al via internet gekocht. Eerst lunchen we in de tuin achter het paleis (bekijk de 360 graden panorama foto).
Vervolgens gaan we naar binnen, moeten door de scanner waarbij men mijn statiefje toch echt uit de tas wil hebben. Die mag niet mee naar binnen. De rest wel.
Daarna halen we de audio guide op, Kiyoko de Japanse versie, die van mij in het Engels en lopen we op ons gemak met de meute mee door het prachtige en enorme paleis.
In de Hall of Mirrors maak ik een 360 graden panorama.
Het is op een aantal plekken, met name ook door groepen toeristen, toch wel erg druk. Pas anderhalf uur later staan we weer buiten.
We lopen door de enorme tuinen. Wat een gigantisch complex zeg! Langs het water halen we een ijsje en wandelen door naar het Trianon waar ik weer een 360 graden panorama maak.
Dat is een kleiner paleis waar de kinderen woonden om weg te zijn van het protocol van het hof van de koningen.
Na afloop wandelen we terug en rond kwart voor zes krijgen we onze kamer in het hotel. Niet heel groot, maar goed genoeg en schoon.
Kort voor Parijs hadden we nog een spettertjes regen, maar de rest van de dag is het schitterend weer gebleven.
Om zeven uur gaan we naar buten om rond de markthallen te eten in een van vele restaurantjes die daar zijn.
We vragen in het hotel waar we kunnen eten. Het restaurant dat we aangeraden krijgen is vrij prijzig.
Eten doen we daarom iets verderop bij Le Parnasse. Ons diner, hoofdgerecht met een glaasje wijn en voor mij een koffie toe is € 32,50, dat is voor ons tweeën.
Van Versailles naar Montauban
We kunnen al om 7 uur ontbijten. Als we klaar zijn gaan we rond tien voor acht weg. Het is nog rustig op de weg. Al vlot verlaten we Parijs.
Eenmaal op de autosnelweg kunnen we lekker door rijden. Op een gegeven moment gaan we de tolweg op en zien we op de TomTom 263 km rechtdoor staan. Frankrijk is een groot land!
In de buurt van de grote steden merken we wel dat het drukker wordt, maar nergens hebben we file.
Om kwart over elf houden we een half uurtje pauze bij een wegrestaurant zodat we de benen kunnen strekken.
Als we verder rijden en in de buurt van Limoges komen valt ons op dat het naar het noorden toe beduidend drukker is dan naar het zuiden.
We zien op die andere rijbaan zelfs drie keer een korte file staan. Wij rijden echter vrijwel de hele weg op de cruise control. Wat een luxe!
Om twee uur rijden we Montauban in. De markt is net afgelopen waardoor ik de routeaanwijzingen kan blijven volgen naar het Hotel Du Commerce naast de kathedraal. Ik maak nog een rondje om te tanken en kan dan voor het hotel parkeren tegen het speciale dagtarief van € 9,- (normaal € 17,40). De tolwegen waren ook al prijzig met ruim 19 en bijna 13 euro. Vandaag heb ik 630 km gereden.
Om 3 uur lopen we de stad in en volgen de aangegeven stadswandeling langs alle bezienswaardigheden. Bij de Pont Neuf, de oude brug, lezen we over de geschiedenis van Montauban en maak ik een 360 graden panorama. Deze oude brug is gebouwd tussen 1311 en 1335 om zelfs het meest uitzonderlijke hoge water te kunnen weerstaan. De pilaren voor de zeven grote openingen zorgen voor een grote waterafvoer. De brug is 205 meter lang en had ooit verdedigingstorens en een kapel die in de 19e eeuw zijn verdwenen. Er heeft ook een takel opgezeten waarmee een metalen kooi neergelaten werd waarin ongelovigen drie keer ondergedompeld werden in de rivier de Tarn. Op de linker oever bevonden zich de huizen van de kleermakers die verantwoordelijk waren voor de rijkdom van de stad in de 17e en 18e eeuw. De grote hoeveelheid water die tijdens enkele fases van de kledingfabricage nodig was zorgde ervoor dat deze fabriekjes bij elkaar gegroepeerd werden langs de rivier de Tarn. Deze fabriekjes waren ooit onderdeel van de Villebourbon wijk met het klooster van Bergis, het garnizoen en andere fabrieken die veelvuldig samenwerkten.
Wanneer ik vanaf die oude brug een foto wil maken rolt prompt mijn lenspomp uit mijn zak en zie ik die even later in de Tarn verdwijnen. Gelukkig vind ik nog voor vijf uur een fotowinkel die mij de juiste maat lensdop kan verkopen. Nadat we alle gebouwen wel gezien hebben, zo'n viertal bruidsparen hebben aanschouwd, de mooie bloemen in het park en langs de brug hebben gefotografeerd, gaan we een ijskoffie drinken op het Place Nationale met zijn vele arcades waar ik nog een 360 graden panorama maak.
Bekijk de route die we in Montauban gelopen hebben.
Om 5 uur zijn we terug in het hotel alwaar we douchen en daarna naar buiten lopen om te gaan eten. Ook vandaag was het weer een prachtige zonnig dag.
Dat eten kan echter vaak pas vanaf half acht. Uiteindelijk strijken we neer op het terras van restaurant Le Belle Vue op de hoek van het Place du Mal Foch en de Rue Notre Dame.
Voor 17,50 hebben we elk een 3-gangen menu met een verrassend lekkere warme Camembert als entrée, een visschotel voor Kiyoko en een stukje rundvlees voor mij.
De € 4,50 voor een half litertje huiswijn (rosé) is een schijntje. Het eten is prima en ruim voldoende.
Van Montauban naar Espot
We kunnen pas om 8 uur ontbijten. Iets voor achten lopen we dan ook naar beneden. Het is een echt klassiek hotel in een oud houten gebouw. Alles schots en scheef en alles kraakt, maar dat voegt wel karakter toe. Het ontbijt is prima verzorgt. Als we klaar zijn, de auto uit de parkeergarage halen, inpakken en wegrijden is het tien over half negen. Via enkele stukjes tolweg voor een paar euro per stuk rijden we langs Toulouse en zien een flinke partij wolken boven de Pyreneeën hangen. Zou het mooi weer blijven? We vervolgen de weg westwaarts langs de bergen, die we hier nog niet echt kunnen zien. Op een gegeven moment slaan we linksaf en rijden de heuvels en vervolgens de bergen in. Eerst nog door enkele grauwe en grijze Franse dorpjes, dan door keurige en vooral kleurige Spaanse dorpen.
De auto houdt het prima en brengt ons om kwart over elf al in Vielha. Hier lopen we even naar het kantoor van de berggidsen en vragen naar de staat van de rondwandeling die we gaan maken.
Er zijn geen problemen onderweg en tot woensdag blijft het in elk geval mooi weer. Voor daarna heeft de dame geen informatie.
In Vielha wordt door een aantal militairen druk geoefend (althans zo lijkt het) voor een parade ter ere van de veteranen. Het geheel doen wat amateuristisch aan. We drinken een kop koffie en rijden tegen 12 uur weer weg.
Het eerste deel van de weg stijgt licht om vervolgens via haarspeldbochten flink de hoogte in te gaan. Uiteindelijk komen we op de pas van Bonaigua op 2072 meter hoogte.
Hier stappen we even uit en genieten van de frisse berglucht. Na een paar minuten rijden we verder en gebruik ik voor het eerst de bergversnelling van mijn automaat.
Die houdt de snelheid keurig in toom. Af en toe wat bijremmen voor de haarspeldbochten is voldoende.
Als de grootste stijging achter de rug is kan ik weer de normale D-stand gebruiken en gaat de snelheid weer wat omhoog. Het blijkt dat de batterij indicator toch echt op helemaal vol kan komen te staan.
Zelfs bij 80 km/u op een vlak uitziende weg blijft de auto alleen elektrisch rijden.
Wat een mooie techniek. Het rijden over dergelijke wegen is ook een plezier om te doen.
Om 1 uur komen we na 1424 km (vanuit huis gerekend) aan in Espot. We kunnen pas om drie uur inchecken en dus lopen we een klein rondje door het dorp, bekijken de menukaart van de restaurantjes voor vanavond, en
zitten in de schaduw in de mooie tuin van het hotel Saurat.
Om vier uur loop ik naar het lokale informatie bureau om nog wat over de wandeling te vragen. Morgen een klein rondje hier in de omgeving lopen. Helaas kunnen we pas om 08:30 ontbijten, en daardoor dinsdag ook pas laat op pad voor het begin van de Carros de Foc rondwandeling.
Wanneer we om 7 uur in het restaurant komen blijkt dat we pas om 8 uur kunnen eten. Terug naar de kamer dus en douchen. Er zijn verschillende restaurants in Espot waarvan er drie een menu serveren voor 16, 17 en 18 euro per restaurant.
Wij kiezen de voordeligste, die van het hotel. Dat drie-gangen-menu is inclusief wijn en smaakt uitstekend.
