Trekking verslag: Gokyo - Lukla
Vervolg van het gedeelte Lobuche - Gokyo.
Dag 14 - zaterdag 3 november
Gokyo - Dole
Om half zeven worden we vandaag gewekt. Het is -7°C. Om 8 uur gaan we op pad. Al snel moeten we even wachten, want de keukenploeg heeft een voorsprong nodig.
We lopen langs het 2e en 1e Gokyo meer. Met name bij het 2e Gokyo meer staat een grote hoeveelheid steenmannetjes: uit losse stenen opgestapelde gedenktekentjes.
Waar het gisteren nog half bewolkt was (hoge sluierbewolking) met af en toe zon is het vandaag alweer strak blauw. We mazzelen echt enorm met het weer op deze trekking.
We lopen langs de Ngozumpa gletsjer die al vrij snel eindigt. Het pad vervolgt zijn weg door een nauwe kloof vlakbij het einde van de gletsjer.
Hier maak ik een 360 graden panorama en vervolgens dalen we vrij sterk af.
Daarna vlakt het pad af in de richting van Pangla waar we stoppen om thee te drinken. Deze kopen we in een lodge. Het lijkt er eerst op alsof deze thee ons wordt aangeboden.
Wanneer vrijwel iedereen de dagrugzak weer op heeft, zegt een van de sherpa's dat we 50 Rupee per persoon moeten betalen.
Vreemd dat het nog niet bij de tour in zit, maar nog vreemder om dat nu pas te horen.
Vlak voor Marchermo maak ik op een heuveltop nog een 360 graden panorama waarop de besneeuwde Cho Oyu duidelijk te zien is, maar ook de Dudh Koshi en de wandelpaden aan de overzijde van het dal.
Om 11 uur zijn we in Machermo waar we stoppen voor de lunch: witte bonen in tomatensaus, aardappelen, brood en tonijn. Toch smaakt het goed.
Met de lunch in Machermo wijken we opnieuw af van de geplande route. We overnachten hier niet, maar dalen af tot Dole.
Dat afdalen gaat met up's en down's, omdat we telkens kleine zij-beekjes over moeten steken die in de in het dal stromende Dudh Koshi uitkomen.
We dalen verder af door de Gokyo-vallei over de westelijke oever van deze rivier en passeren typische Sherpadorpen met ommuurde akkers.
Op deze hoogte, tussen de 3500 en 4500m., groeit de Juniper die door de Nepali in de thee gedaan wordt, maar ook gebruikt wordt als wierrook en om te offeren (puja).
De vallei wordt steeds breder. We lopen halverwege de helling en zien aan de overkant het pad naar Pangboche lopen waarover de Yaks enige dagen geleden naar Gokyo gekomen zijn.
Ook hier maak ik weer een 360 graden panorama.
Het laatste stukje voor Dole is het erg stoffig en droog. We werpen nog eenmaal een blik op de Cho Oyu en genieten van de omgeving.
Hier maak ik het laatste 360 graden panorama van vandaag.
Al om twee uur zijn we in het op 4100m. gelegen Dole.
De eerste tenten zijn al opgezet. Al snel verdwijnt de zon achter de bergen. Wat opvalt is dat hoogte van de struiken langzaam toeneemt naarmate we lager komen. De eerste Rhododendron bomen verschijnen weer. Om drie uur is er thee met koekjes in de lodge. De middag is verdere lekker lui. Waar het de afgelopen dagen in de Gokyo vallei helder bleef zien we nu langzaam de eerste wolken uit de richting van Namche Bazar binnen schuiven.
Het diner, om 6 uur, bestaat weer uit pasta en, met dit keer, zoete aardappelpuree. Die laatste is toch wel lekker. Rond zeven uur zijn de wolken weg en zien we de mooie sterrenhemel weer. Een deel van de groepsleden zit al in de tent en ook wij gaan zo slapen.
Dag 15 - zondag 4 november
Dole - Khumjung - Namche Bazar
Om 7 uur staan we op. Het is niet zo koud. Na het ontbijt vertrekken we om acht uur. Eerst krijgen we een gemeen klimmetje om Dole uit te komen en daarna dalen we af.
Vandaag lopen we weer anders dan gepland. We gaan van Dole eerst 400m. dalen. Tussendoor zitten er nog enkele kleine stijginkjes in.
De natuur verandert nu vrij snel. Bomen, watervallen, nog deels bevroren, die ontdooien onder invloed van de zon.
Mooie doorkijkjes in het ochtendlicht. Ook het dierenleven neemt langzaam toe; vlinders verschijnen weer.
Onderweg maak ik een 360 graden panorama.
Uiteindelijk komen we bij de Phortse lodge op 3690m. hoogte aan. Het is nu half tien.
Vanaf hier klimmen we weer omhoog tot de Mong La pas op 4044m hoogte, een stijging van 500m. Langzaam lopen we het Gokyo-dal uit. De zon schijnt volop.
Op de tegenoverliggende hellingen zien we Phortse, Deboche, het Tyangboche klooster en ook de Ama Dablam komt prominenter in beeld.
De uitzichten zijn weer prachtig. Onder ons perst de Dudh Koshi zich door een nauwe kloof.
Op de pas lunchen we. Deze wordt pas om kwart over twaalf geserveerd en bestaat uit brood, aardappel, spam en verse paksoi. Het smaakt bijzonder goed.
De hoogte speelt hierin ook een rol. Op grotere hoogte neemt je smaak af. Nu we weer lager komen gebeurd dus het omgekeerde.
Vanaf de Mong La pas zien we een aantal hotels van Namche Bazar al liggen. Boven ons zweeft een vale gier op de thermiek tegen de berghelling.
In de verte kijken we het dal van Lukla alweer in en valt de typische vorm van de Ama Dablam weer op.
Ik maak nog een 360 graden panorama.
Na de lunch vertrekken we iets na een uur voor de wandeling richting Namche Bazar. Wederom is het "Nepali flat", op en neer met pittige klimmetjes. We blijven tussen de 3800 en 4000 meter hoogte op onze route naar Khumjung. Dat is een leuke, vrij grote, plaats.
Edmund Hillary
In Khumjung bezoeken we de Edmund Hillary school die betaald wordt uit zijn 'thrust fund'. De kinderen gaan net naar school, om kwart over twee start de les, en we zien dezelfde verschillen als in Nederland: jonkies die bij het luiden van de bel naar de klas rennen en ouderen die er achteraan slenteren zonder haast te maken. De kleinsten gaan naar de peuterspeelzaal en wij mogen even binnen kijken. Wonder boven wonder spreekt de brutaalste al wat Engels. De een is wat verlegener dan de ander; leuk om te zien.
Hierna lopen we terug over het grote plein, door het dorp dat erg beschut ligt, en gaan naar de Edmund Hillary chorten, een gedenkplaats op bijna 4000m. hoogte met zicht op de Mount Everest. Mooi om te zien en ook de omgeving is prachtig en dus maak ik nog een 360 graden panorama.
Vervolgens lopen we de heulvels in, langs het Pangboche airfield (een dirtstrip) waar eens per week een toestel langs komt voor de lokale bevolking.
Het lichtspel tussen de toppen en opkomende wolken is adembenemend en wijzigt continue.
We dalen vrij stijl af af naar dezelfde slaapplek als twee weken geleden. De opkomende lage bewolking zorgt voor een mistig zicht op Namche Bazar.
Kiyoko is er al en heeft de tent ingericht. Al snel is er thee. Weer liggen we scheef. We hebben SMS-contact met Nederland. De hoogte is 3619m.
Ons drie gangen diner bestaat uit soep vooraf en fruit toe. Het hoofdgerecht is hamburger, een beetje frites, gebakken rijst en kool-wortel salade. Het smaakt prima.
Wellicht komt dat door de Chhang die we vooraf krijgen? Chhang is de lokaal gestookte rijstwijn en heeft wat weg van Saké.
Dag 16 - maandag 5 november
Namche Bazar
We hadden nog een extra dag over. Deze gebruiken we als rustdag in Namche Bazar en besteedden we ook echt als zodanig. Winkeltjes kijken, kaarten kopen, schrijven en naar het postkantoor brengen. Naar later blijkt komt deze kaart eerst op 18 december aan in Duitsland. De kaart naar Amerika is daar nooit gearriveerd. We wisselen geld waarbij opvalt dat de koers verschilt tussen de diverse banken en wisselkantoren (106, 108 of 109 rupee voor 1 €). Hoewel deze erg dicht bij elkaar liggen. Een klein stukje lopen levert dus al snel meer Nepalees geld op. We drinken koffie, eten gebak, en lunchen. Coca Cola is met 300 Rupee per halve liter nog steeds prijzig. Wij bezoeken een art gallery en kopen een tekening / schilderij van de Saraswati goddes. 's Middags ruimen we onze tas op voor de laatste twee wandeldagen. Eenmaal terug is er weer de bekende thee waarna we ons omkleden voor de nacht, dineren en gaan slapen.
Dag 17 - dinsdag 6 november
Namche Bazar - Chumoa
De sirdar geeft ons een keuze: ofwel vanmorgen nog in Namche Bazar blijven en na de lunch een halve dag wandelen naar Monjo, daar slapen en de volgende dag een lange wandeling naar Lukla, ofwel volgens plan naar Phakding en dan de laatste dag een halve dag lopen naar Lukla. De helft van de groep is voor en de andere helft tegen. We besluiten toch nu maar in Namche te blijven. Wij bezoeken nogmaals het National Park Headquarters, maken foto's en bekijken de panelen met interessante informatie in het Sherpa museum. Het 360 graden panorama dat ik maak is vrijwel hetzelfde als op dag 3. Het licht valt nu beter, omdat het ochtend is, waardoor we beter in de richting van de Mount Everest kunnen kijken.
Na de lunch lopen we dan naar Monjo dat net onderaan de grote afdaling vanaf Namche Bazar ligt.
Vooralsnog is het wederom mooi weer. Vanmorgen bij het opstaan was het -3° in de tent. Nu schijnt de zon weer. We hebben echt gemazzeld met het weer deze twee weken.
We dalen binnen een uur zo'n 600m af. Leuk om te doen, maar er komen ons wel horden toeristen tegemoet. Dat maakt het soms lastig om te dalen.
Het is bij vlagen bizar druk en we lopen in de file. We moeten dan ook regelmatig wachten, soms op wandelaars, soms op de lastdieren: paarden, pony's en Yaks.
Na de eerste brug groeperen we weer. 20 minuten later komt het laatste groepslid de brug over.
Vervolgens lopen we door naar Monjo over het hoofdpad van de Everesttrektocht.
De laatste van onze groep komt daar 25 minuten later aan dan de eerste. De verschillen zijn vandaag vrij groot. Het is dan ook toch al kwart over drie als iedereen er is.
De temperatuur is nog altijd 15 graden. We zitten op 2878m. hoogte. Naast de lodge bewerken twee vrouwen met de hand en ploeg het land.
We blijken niet in Monjo, maar in Chumoa te zitetn. Dat is nog één plaatsje verder.
Helaas is de lodge vol en eten we in een aftands hok naast een ernaast gelegen restaurant. Dat hok bevat naast banken en wat tafels twee spaarlampjes.
Erg ongezellig en zonder verwarming niet warm te krijgen. De eettent was beter geweest, maar die wil de begeleidingsploeg niet meer opzetten. Toch wel jammer.
Volgens de sirdar is deze ruimte vorig jaar getroffen door een aardbeving die in dit gebied meerdere gebouwen heeft beschadigd.
Hij geeft aan niet te weten dat de lodge nu zo vol zou zijn. Reserveren kan niet.
Inmiddels is het donker geworden. Het diner wordt geserveerd en smaakt prima: pasta, frites en wat salade. Na afloop gaan we snel naar bed.
Dag 18 - woensdag 7 november
Chumoa - Lukla
Om zeven uur worden we gewekt. Het is +2°C. Geen nachtvorst meer, maar nog wel fris. De zon laat nog even op zich wachten in deze smalle vallei. Het is de laatste wandeldag. Om half negen vertrekken en een kwartier later zijn we al in Phakding. Dit eerste stuk was nog weer dalen waardoor de groep alweer uit elkaar getrokken wordt. Pas na 15 minuten zijn we compleet en steken we over de lange hangbrug de rivier over. We lopen door naar Tadokoshi waar we om 11 uur aankomen.
Waar het gisteren extreem druk was met tegenliggers is dat vandaag, tot nog toe, iets minder. Het blijft echter wel de "snelweg" van de Himalaya tussen Lukla en Namche Bazar v.v. Er loopt echt allerhande volk tussen: dik, dun, lang, kort, fit, vermoeid, oud, jong, etc. Onze groep valt op door de eenheid en saamhorigheid. Er is geen verkeerd woord gevallen in deze 2 ½ week. We lopen gemiddeld genomen erg snel, zijn erg fit en hebben behalve wat hoesten, verkoudheid of een enkele overgeefbeurt geen serieuze problemen gehad. Dat was en is wel fijn.
Inmiddels is het alweer 15° in de zon. Heerlijk. Vakantie!
Na de standaard lunch, die van 11 tot half een duurt, en bestaat uit witte bonen in tomatensaus, brood, sla en Tonijn uit blik, lopen we in ongeveer anderhalf uur naar Lukla.
Het laatste stuk stijgen we weer wat.
Wanneer ik het dorp binnenloop heb ik geluk, omdat er net een vliegtuigje aankomt en even later weer vertrekt. Wij lopen eerst naar de lodge waarnaast we overnachten.
Als ik terug loop maak ik een 360 graden panorama bij het vliegveld.
Daarna lopen we door naar de Starbucks waar de rest inmiddels ook is gearriveerd en we met zijn allen koffie drinken en gebak eten.
Om 6 uur is er diner en dat wordt een feestmaal met uiteraard soep vooraf, kip met Dal Bhaat en salade.
Na afloop is er als toetje een echte taart. Heerlijk, maar wel machtig.
Na het eten komt alle staff binnen, houdt Ruud een toespraakje in het Nepalees, hetgeen zeer wordt gewaardeerd, en delen we de enveloppen uit met de fooien (4000 Rupee per persoon per Nederlander hebben we ingezameld).
De fooien variëren van ongeveer 1500 Rupee tot 5000 Rupee voor de kok en de sirdar.
Na dit formele deel wordt de muziek gestart en wordt er gedanst.
Veelal is het Nepalese muziek, af en toe wat westerse muziek, en soms ook wat traditionele songs.
Hoewel wij rond half tien stoppen en nog een paar mensen een biertje gaan halen in de Ierse pub in het dorp, gaat het feestje nog door tot het begin van de nacht.
Dag 19 - donderdag 8 november
Lukla - Kathmandu
Om 6 uur zijn we al wakker en ruimen de tent vast op. Daarna loop ik naar het vliegveld waar al volop activiteit is. Hier film ik de vertrekkende en aankomende vliegtuigen.
Het is leuk om te zien hoe dat hier gaat. Op mijn YouTube kanaal staan twee filmpjes hiervan.
De aankomst van een toestel van Sita Air en het vertrek van de 9N-AKE van Tara Air.
Na het ontbijt met pannekoek met ei, honing en thee, lopen we tegen acht uur naar de luchthaven.
Maar eerst nemen we afscheid van de nog aanwezige begeleidingsploeg die ons zo goed heeft verzorgd de afgelopen weken.
Hierbij krijgen we een soort shawl van erg lichte stof omgehangen; een leuk ritueel.
Lukla airport
Op Lukla airport moeten we in de kale vertrekhal vrij lang wachten voordat de bagage wordt ingenomen, gewogen en terug gegeven.
Die moeten we vervolgens op de balie van de security check leggen en openen. Na een korte controle wordt deze dan pas echt ingenomen en naar beneden gebracht.
Hierna nemen we afscheid van de meegelopen dragers, sherpa's en de sirdar.
Vervolgens lopen we naar de security check een verdieping lager en vraagt de beambte mij vriendelijk of hij mijn simpele lampje, dat aan mijn dagrugzak hangt, mag hebben.
Ja hoor. De security check stelt vervolgens weinig meer voor. Opnieuw is het lang wachten op de eerstkomende vlucht van Tara Air.
Tijdens het wachten hebben we mooi de gelegenheid om alle activiteiten op het vlieveld te observeren, want er komen en gaan meerdere vluchten. Die vliegtuigjes staan slechts zeer kort aan de grond. Met een omdraaitijd van 4 minuten moet dit naar mijn idee wel een van de meest efficiënte luchthavens ter wereld zijn. Een vliegtuig land, komt het platform opgereden en zet de linker motor uit. De rechter blijft draaien. Alle passagiers, niet meer dan maximaal 20 personen, stappen uit en de bagage wordt gelost. De karren met de bagage van de vertrekkende passagiers staan al naast het toestel. Deze wordt geladen en de passagiers stappen in. De deur gaat dicht, de linker motor wordt weer gestart en het vliegtuig vertrekt. Inderdaad gebeurd dit alles in vier minuten tijd. Perfect!
Terug in Kathmandu
Wanneer wij het platform op mogen lopen blijkt dat we in hetzelfde toestel zitten als op de heenweg: de Dornier 228 met registratie 9N-AKE.
Om kwart voor tien vliegen we in een half uurtje terug naar Kathmandu. Eenmaal in Kathmandu staan we ook in no time buiten met de bagage. Pefect geregeld.
Om 11 uur worden we door de bus afgezet bij het Summit hotel. Niet veel later zijn de kamers klaar, maar eerst gaan we lekker lunchen en kiezen wij voor de hamburger met frites.
Eenmaal in de hotelkamer pakken we eerst onze spullen om zodat we alvast een tas kunnen afsluiten en niet meer open hoeven te maken voor de terugreis naar Nederland.
Omdat we nu in elk geval schone handen hebben blijkt dat echt alles onder het stof zit.
We brengen de gehuurde spullen terug. Aangezien de rits van een van de slaapzakken niet goed was en ik nog niet betaald heb beklaag ik mij daarover.
We moesten 100 Rupee per stuk per persoon per dag betalen. Voor de kapotte slaapzak wordt dit bedrag gehalveerd. Ik betaal totaal 6650 Rupee (ongeveerd € 66,50).
Eerst nu is er tijd om eens heerlijk te douchen waarna we schone kleren kunnen aantrekken. Wat een fijn gevoel is dat.
Tegen half vier zijn we klaar en drinken een biertje op het zonnige terras. Het is ongeveer 23 graden. Dit is vakantie!
's Avonds eten we met een groot deel van de groep in het hotel (Indiase curry buffet) en tafelen lang na.
Het is half elf wanneer we gaan slapen.
Dag 20 - vrijdag 9 november
Kathmandu
We hebben alletwee heerlijk geslapen! Om half negen staan we op waarna we rustig en uitgebreid genieten van het ontbijt-buffet. Ik download de foto's naar de laptop, die al die tijd in het hotel in de kluis heeft gelegen, en bekijk ze snel. Het is een echte rustdag. Na de lunch wil ik toch even zwemmen in het kleine zwembad van het hotel. Het water blijkt echter toch te koud te zijn hiervoor. Het is onverwarmd en met een gemiddelde nachttemperatuur van zo'n 6 graden en overdag rond de 23° schat ik het water op zo'n 15°C. Na een viertal baantjes ga ik toch maar douchen.
Om 6 uur verzamelen alle groepsleden zich voor een afscheidsdiner in restaurant New Orleans in Thamel; de toeristenwijk in het centrum van Kathmandu. Dat restaurant blijkt een soort van open plein te zijn waarop diverse zitjes zijn gemaakt. Het geheel heeft dan toch weer een besloten karakter gekregen. Het eten is er goed. Sommige gerechten overdadig, andere aan de klein kant. Het smaakt allemaal prima en is niet al te duur. Wij betalen inclusief fooi 2600 Rupee voor ons tweeën. Voor de taxi betaalden wij op de heenweg 400 en terug 350 Rupee. Om half elf zijn we terug in ons hotel.
We bedenken nog eens wat we allemaal hebben gedaan.
De hele door ons gelopen route is te zien op het kaartje aan de rechter kant of in Google maps waar ook op kan worden ingezoomd.
In totaal hebben we in deze 19 dagen ongeveer 125km. gelopen.
Er staat een Google Earth FlyOver op mijn YouTube kanaal (met dank aan Ruud).
Na afloop houden we een reünie met de groep en bekijken een anderhalf uur durende film die Ruud heeft gemaakt.
Een korte impressie van deze film staat op zijn YouTube kanaal.
Lees verder over ons verblijf in Kathmandu, Patan en Bhaktapur.
