Trekking verslag: Namche Bazar - Everest
Vervolg van het gedeelte Lukla - Namche Bazar.
Dag 4 - woensdag 24 oktober
Namche Bazar - Deboche
Even voor half zeven worden we zelf, net voor de wek-tijd, wakker. We hebben goed geslapen. in de tent is het opnieuw +3°C. Het buitententdoek is wit bevroren.
Na het ontbijt van rijstpap en brood met ei gaan we even na acht uur op pad.
Op het glooiende pad, zie de 360 graden panorama foto, dat vrij eenvoudige begaanbaar is, genieten we volop van de uitzichten op de Ama Dablam en de kolossale Nuptse-Lhotse-wand waar de top van de Mount Everest nog net bovenuit steekt.
Ook de kam waarop het Thyangboche-klooster ligt, is al van veraf zichtbaar.
Al na anderhalf uur stoppen we onderweg voor een kopje thee bij een lodge. Het zicht op de Ama Dablam vanaf het terras is fantastisch.
Na ongeveer 20 minuten gaan we weer. Het pad duikt weer in de diepe, beboste kloof van de Dudh Koshi, waar we overheen moeten.
Voordat we oversteken moeten we eerst op de Yak-trein wachten.
Aan de andere kant wacht, op een hoogte van 3317m., de lunch. Deze begint met de inmiddels bekende warme vruchtendrank, een soort warme ranja of sinaasappelsap. Dat is eerst even wennen, maar smaakt toch heerlijk.
De lunch bestaat ditmaal uit chapati met spam en aardappelen met witte bonen in tomatensaus en uiteraard drinken we thee.
Tyangboche-klooster
Na de lunch begint de klim, door prachtige bossen, naar het op 3876m. gelegen Tyangboche-klooster. We komen hier al na 1 uur en 20 minuten om 10 voor 2 aan.
Helaas is het onderweg licht gaan hagelen. Na zo'n 10 minuten wachten bij +4° besluiten we toch maar vast naar binnen te gaan. Nog 20 minuten later is de groep weer compleet.
Het klooster is prachtig om te zien, hoewel we uiteraard niet overal in mogen.
Op het pleintje zijn de monniken de dansen aan het oefenen voor het Mani Rimdu festival dat over ongeveer twee weken hier wordt gehouden.
Je kunt ook via Google Maps door het Tyangboche-klooster lopen.
Om 3 uur vertrekken we weer en lopen we door een Rododendronbos naar het zo'n 20 minuten verder gelegen Deboche.
Het gaat steeds meer hagelen en is nu 4 graden. De natte sneeuw blijft lekker liggen en dus gaan we bij aankomst direct de heerlijk verwarmde, enorm grote en luxe, lodge in.
Hier wachten we op de thee. Slapen doen we uiteraard weer in de tenten. We zitten nu op 3751m hoogte.
Wanneer de tenten eenmaal door onze begeleiders zijn opgezet is het net droog en kunnen wij onze spullen gaan inruimen: matje neerleggen, slaapzak er overheen, kleding voor de nacht pakken e.d.
Kiyoko besluit gebruik te maken van het aanbod van een medereiziger om haar douchebeurt over te nemen en komt heerlijk schoon terug.
Eenmaal weer in de lodge voor het diner begint het te sneeuwen. Een uurtje later is er een wit laagje te zien, maar schijnt de grond er nog doorheen.
Dat diner bestaat uit tomatensoep, macaroni, een aardappel-'kroket' (over van de lunch) en bloemkool.
Als we om kwart over acht gaan slapen is het weer droog, maar inmiddels flink afgekoeld (tot 0°).
Dag 5 - donderdag 25 oktober
Deboche - Dingboche
Om half zeven komt er thee op bed bij -2°/-3° in de tent en -5°C buiten. Alles opruimen en foto's maken, want het is nu helder.
Na het ontbijt in de lodge gaan we om tien over acht op pad, eerst door het Rododendronbos waarna we langzaam hoogte winnen tot de thee-pauze in Pangboche op 3880m.
Ook nu weer is de Ama Dablam alom aanwezig. We genieten hier (van 09:45 - 10:30 uur) van de zon en het alledaagse leven om ons heen.
We wijken af van het originele plan en overnachten hier niet, maar lopen ineens door naar Dingboche. De dagen hierna blijft het schema volgens plan.
We klimmen verder door een prachtige vallei met prima uitzichten op de omringende bergen.
Nepali flat lopen we tot net boven de boomgrens en lunchen (om 11:40 uur op 4117m.) op een wat winderige vlakte, achter een muurtje, bij een lodge in Orsho.
Ook hier maak ik weer een 360 graden panorama foto. De lucht begint nu ijl te worden (625 hPa).
Lunch-tijd
Het is 12 uur als we de lunch beginnen met warme vruchtendrank, gevolgd door een pittige uien/vermicellisoep.
Het hoofdgerecht is een pita-achtig broodje, kool/champignon-sla, frites en wat koude vis (Tonijn) met saus uit blik.
De eerste wolken trekken alweer over, maar het is toch nog +6°C.
Jan, onze Nederlandse reisleider, geeft wat tips over de hoogte (ongeveer 4000 m.) waar vaak spontane bloedneuzen voorkomen of je last van je darmen kunt krijgen.
Ook geeft hij looptips voor het stijgen: traplopen met je boven-been-spieren en bij lichte stijging uit je heupen / hamstrings proberen te lopen.
Om half een vertrekken we weer, om even pittig te klimmen, iets te dalen en daarna weer te klimmen.
Een groot deel lopen we over een 'duin'-pad: mul zand / grind met enige stijging. En dat op een hoogte van zo'n 4200 m.!
Om twee uur zijn we bij de lodge waar we kamperen en fotograferen we de Taboche en Cholatse peaks, beiden ongeveer 6300 m. hoog.
De zon schijnt nog steeds en het is 7 graden. Niet veel later is de groep compleet, zijn de koks er, en dus is er al snel heerlijk warme thee.
Eerst om drie uur komen de Yaks met onze bagage. De tenten worden opgezet en eindelijk kunnen wij onze spullen er in zetten.
Het is nu half bewolkt en wordt snel kouder. Om vier uur is er weer thee en gaan we allemaal de lodge in.
De tenten
Overigens is er nog wat gerommel om de tenten, maar niet in negatieve zin. Paul en Claar hebben een koepeltent nodig (er zijn er drie) voor hun extra uitstapje naar Pokalde peak. Wij zitten nu in een koepeltentje, maar kunnen niet in de achterste V-tent, omdat die binnentent niet strak kan worden aangespannen (deze wordt als eenpersoonstent gebruikt). Er wordt dan ook besloten dat ook Janine moet verhuizen. Helaas is met al het materiaal van de resiorganisatie wel 'iets' mis. Veel ritsen vertonen kuren, er zijn niet genoeg haringen om alle punten aan te spannen, er is weinig ruimte voor bagage (bij twee personen in de tent) en de tenten worden ons inziens onlogisch neergezet (opening op de wind e.d.). Dat is jammer, want het vermindert het comfort. Ja comfort, want bij overdag +5° en 's nachts -5° is dat erg belangrijk.
Nadat wij thee hebben gedronken blijven we binnen in de lodge zitten tot na het diner. Het is hier lekker warm doordat de potkachel (en ook de oven) met gedroogde Yak-poep wordt gestookt. Dat diner bestaat wederom uit knoflooksoep, macaroni en aardappel. Simpel maar voedzaam. Om half negen ligt iedereen op bed, maar niet nadat we van de prachtige sterrenhemel hebben genoten.
Dag 6 - vrijdag 26 oktober
Dingboche - Chhukhung - Dingboche
Wanneer we wakker worden blijkt de isolatie van de koepeltent niet optimaal: deze is bevroren aan de binnenkant. Als we ons aankleden zorgt deze aanslag dan ook voor sneeuw in de tent.
De afgelopen nacht heb ik voor het eerst mijn thermobroek ook aangehouden. Alleen het puntje van mijn neus bleef koud.
We konden uitslapen en staan om half acht op.
Deze dag gebruiken we namelijk om een acclimatisatie-wandeling naar Chhukhung te maken.
Een deel van de groep gaat echter een naast het kamp gelegen heuevel (4500 m.) op en anderen doen eens lekker helemaal niets.
Onze route richting Chhukhung (op 4710 m.) loopt onderlangs de kolossale Lhotse-Nuptsewand.
Er waait een koude wind door de vallei. Deze hebben we op de heenweg in de rug waardoor al snel toch de thermobroek en trui uit kunnen. De rugzak fungeert als windbreker.
Het terrein gaat licht op een neer en stijgt heel geleidelijk. We lopen over zand en stenen, heel veel stenen. Deze zijn afkomstig van de gletjers die hier vroeger lagen.
Naarmate we hoger komen steken we diverse malen de beekjes met smeltwater over.
Hoewel we bij elkaar blijven en het tempo van de langzaamste deelnemers aanhouden blijkt op 4610m., bij een cafe'tje, toch dat we te snel gaan. Wij besluiten dan ook terug te keren, maar eerst maak ik weer een 360 graden panorama. Op de terugweg waait de koude wind in ons gezicht en gaan de muts op en handschoenen aan. De sherpa die met ons mee terug loopt houdt zijn handen tegen zijn oren. Kiyoko geeft hem haar buff en vervolgens vergeet hij zijn pet. Na enkele honderden meters merkt hij dat en rent terug om die te halen. Dat doen we hem dus maar niet na. De uitzichten en panorama's die we zien zijn prachtig. Vele toppen met sneeuw bedekt, sommige spits, sommige afgerond. We zien diverse ijswanden van gletsjers en genieten intens van het landschap. Opeens zien we in de verte een lawine.
Om 1 uur zijn we terug en enkele minuten later arriveren ook de overige wandelaars die vanaf Chhukhung snel afgedaald zijn. De lunch bestaat weer uit knakworstjes, brood en vis (Tonijn uit blik). Na de lunch gaat Kiyoko opruimen (onze tent is verplaatst, omdat er een tweede groep bij is gekomen) en ga ik een uurtje slapen. Om vier uur ga ik naar de lodge waar een half uurtje later thee geschonken wordt. Nu gaat ook de verwarming aan. Aangezien hier geen hout voorhanden is wordt er op Yak-drollen gestookt. Hier blijkt duidelijk dat de calorische waarde hiervan veel lager is dan die van hout. Het wordt lang niet zo warm als wanneer dezelfde kachel met hout wordt gestookt. Om half zes zijn we compleet en wordt het buiten, waar het weer bewolkt is, langzaam steeds donkerder.
Het diner bestaat vanavond uit Dal Bhaat: rijst met linzensaus, een typisch Nepalees gerecht, en wat groente/aardappel-curry.
Vooraf is er uiteraard soep, die dient voor de hoognodige vocht-inname (erg belangrijk op deze hoogte) en als toetje warme vanille / custard-vla.
Na de thee gaan we tanden poetsen, naar het toilet en om 8 uur is het bedtijd.
De emmer met hand-was-water en het flesje Dettol ernaast zijn al bevroren!
Dag 7 - zaterdag 27 oktober
Dingboche - Lobuche
We mogen wat later opstaan dan normaal, om 06:45 is er thee, maar wij zijn al eerder wakker en hebben al wat opgeruimd.
Er is ontbijt met pap en brood met gekookt ei. Ht is -7°C in de tent. Pas om kwart voor negen vertrekken we.
Vandaag lopen we naar het hoogste kamp van de tocht. We gaan de heuvel naast Dingboche op naar de Stupa en aan de andere kant licht omlaag.
We lopen boven Pheriche langs en onder de Pokalde en Cholatse peak door.
De omgeving is ruig en ontzagwekkend en nodigt echt uit voor 360 graden panorama's. Een mens in deze omgeving is een nietig wezen en het is een bijzondere gewaarwording om dat te ontdekken.
We stijgen langzaam maar zeker, zien een blauw gletsjermeer onder de Cholatse en komen na het oversteken van de deels bevroren rivier aan in Thukla waar we lunchen.
Het is bijna 11 uur en we bevinden ons op een hoogte van 4620m.
De lunch bestaat uit brood, witte bonen in tomatensaus, aardappelen en spam. En uiteraard is er weer volop thee.
Rond half een vertrekken we voor de 200 meter hoge pas. Al een 40 miunten later sta ik boven. Dat viel dus mee, maar het ging wel over stenen, zand en steengruis. Hierboven zien we klimmers afdalen van de Lobuche peak en staan allemaal monumenten voor op de Mount Everest omgekomen klimmers. Na een minuut of 20 gaan we weer en lopen over de morenen van de Khumbu-gletsjer: rotsblokken in alle formaten. Even voor Lobuche zien we een arend zweven op zoek naar voedsel. Om kwart over twee lopen we Lobuche binnen bij min 5° op een hoogte van 4950m., ons hoogste kamp. Dit is dus hoger dan de Mont Blanc in Europa!
Er zijn hier nog slechts enkele lodges en in een ervan drinken we gember-thee. Een half uur later is de ploeg compleet.
We kamperen iets buiten het dorp en hopelijk op een vlak stukje. We zullen zien.
Helaas staan de tenten niet allemaal vlak. Bovendien staan er een aantal weer verkeerd om, d.w.z. met de opening op de wind.
Dit wordt eerst 's avonds ook onderkend door de sirdar die ons verteld dat deze de volgende dag zullen worden omgedraaid.
Om vier uur is er thee in de eet-tent. De bewolking komt op en voor het eerst gaat de donsjas aan.
Daarna gaan we de tent in voor een middagslaapje en om 6 uur is er diner.
Wanneer we in de eettent zitten te eten begint het te sneeuwen en in no time ligt er zo'n 4 centimeter.
Na het eten is altijd het praatje van de sirdar over wat ons de volgende dag te wachten staat.
Dit maal wordt er ook gevraagd of wij in Gorak Shep willen slapen. Uiteindelijk wordt er door de groep besloten om toch maar in Lobuche te blijven.
Hierna gaan we om half acht slapen.
Dag 8 - zondag 28 oktober
Lobuche - Kala Pathar - Lobuche
Het ontbijt is één uur later dan gepland. Er komt een smoes van de sirdar over wolken om 3 uur 's nachts die door onze groepsleden wordt weerlegd.
Gevolg is wel dat het 'pas' 7 uur is wanneer we vertrekken voor de wandeling naar Gorak Shep om vandaar de Kala Pathar te beklimmen.
De snelle lopers, waar ik normaal ook bij zit, worden ongeduldig en vertrekken. Aangezien ik nog bezig ben met de laatste voorbereidingen loop ik dit maal met de wat langzamere lopers mee.
Dat snel en langzaam is overigens wel relatief, want uiteindelijk behoren we volgens de reisleider allemaal tot de snellere lopers wanneer dat wordt vergeleken met andere groepen.
Vaak zit er niet meer dan een minuut of 20 tussen de eerste en de laatste van de groep die ergens aankomt.
Al snel zitten we boven de 5000m. en dan gaat lopen niet meer zo makkelijk.
Het pad, dat ons was voorgespiegeld als "relatief eenvoudig" blijkt, zoals op dit 360 graden panorama te zien is, een van de lastigste tot nu toe te zijn.
Feitelijk lopen we door en over zij-morene-puin. Dus op- en neergaand stijgen we langzaam tot 5150m. in Gorak Shep. De voorspelde 2 uur heen en 1 uur terug gaan we op dit stuk niet halen.
En dat ondanks het feit dat alle sneeuw die er gisteren viel inmiddels door de zon is weggesmolten.
Vlak voor Gorak Shep steken we de Changri gletsjer (360°) over.
Hierna klimmen we omhoog over de morene en zien eindelijk Gorak Shep (360°) liggen.
Hierop is ook duidelijk de Kala Pathar (dat 'kleine bruine heuveltje') en de erachter gelegen Pumori te zien (achter de dragers).
We gaan direct door de Kala Pathar op, omdat na 12 uur wolken het uitzicht gaan verpesten.
Het lijkt een makkelijk te beklimmen heuvel, maar schijn bedriegt want op 5000 meter hoogte is geen enkele klim meer makkelijk!
Hoewel het pad simpel is en goed begaanbaar, houden we het na een uurtje op 5275m. om 11:30 voor gezien en keren om. Die 5545m. gaan wij niet meer halen vandaag.
Jammer, maar desondanks is het uitzicht prachtig en dus maak ik nog een 360 graden panorama.
Even na 12 uur lopen we samen met Linda een lodge in en bestellen thee. We zijn uitgeput. Even later komt ook Marjan binnen, die iets hoger omgekeerd is.
Later horen we dat ook van de snelle lopers, Margreet en Willem, waar ik vaak mee samen loop, pas om 12 uur op de top waren. Eerst om kwart over een komen ook zij de lodge binnen.
Om half twee vertrekken wij weer en na een flinke tegenwind getrotseerd te hebben zijn we twee uur later terug bij de tenten in Lobuche. Uitgeput vallen we na het thee drinken in slaap. Ondanks dat we niet op de top hebben gestaan zijn we voldaan en hebben prachtige landschappen gezien. Ik heb nog nooit zoveel panoramafoto's op een dag gemaakt. Na het diner gaat iedereen om 7 uur naar bed.
Dag 9 - maandag 29 oktober
Lobuche
Op deze ingeplande reservedag vertrekt om 6 uur de helft van de groep voor de wandeling naar het voorbij Gorak Shep gelegen Everest Base Camp. Om 7 uur worden wij gewekt. Ik heb eindelijk heerlijk geslapen en geen koude tenen gehad. De adviezen van onze reisleider Jan waren dan ook waardevol: kruik in bed in kleding gerold en je donsjas over de slaapzak aan het voeteneinde leggen. De kruik is in dit geval een waterfles gevuld met warm water dat elke avond keurig netjes, samen met de thee, wordt verstrekt door de hard werkende keukenploeg. Uiteraard slapen we in onze thermokleding en hebben we sokken aan en houden een muts op.
Wassen
Pas na een half uur komt er waswater en is er tijd genoeg om ons eens heerlijk te wassen. Dat is lang geleden! In het begin kregen we te horen "vies wordt je toch wel" en ze hadden gelijk. Vies is in dit geval stoffig, want de paden zijn droog en alles doe je buiten. Maar ook wassen schiet er regelmatig bij in. Douchen kan niet. En met een bakje met nog geen 2 liter per persoon doe je niet heel veel. Een washandje is dus noodzakelijk. De vochtige doekjes bieden dan uitkomst om jezelf nog enigs zins schoon te houden, zeker wanneer het zoals nu 's nachts zo rond de -13°C is. Alles wat je vastpakt is echter ook stoffig, dus dat 'schoon' is van beperkte duur.
Eerst om een uur of negen zitten wij aan het ontbijt: pap, thee, brood met ei. We vragen ons af of we niet toch beter in Gorak Shep hadden kunnen overnachten. Dan hadden we waarschijnlijk vandaag makkelijk de Kala Pathar op gekund. De keuze van onze groep (hoewel fifty/fity) was echter om in Lobuche te blijven, omdat we (ook wij) geen zin hadden om elke dag de bagage weer in en uit te pakken. De tassen die wij hebben blijken namelijk niet heel erg handig te zijn voor deze trekking. De opening is eigenlijk te klein. Een tas van The North Face van 90 liter met een grote opening, zoals een aantal medereizigers er een bij zich hebben, blijkt vele malen handiger. Ach ja, aldoende leert men.
Om 10 uur gaan we met vijf mensen de 40 meter hoge aarden wal achter / naast onze tenten op en aan de andere kant naar beneden. Feitelijk is dit de zij-morene. Eenmaal weer beneden betreden we de Khumbu gletsjer. Hoewel we gisteren over zij-stukjes ervan liepen zien we nu pas hoe groot deze gletsjer is. We lopen tot ongeveer het midden. Er vliegen weer enkele panorama's doorheen, de een nog mooier dan de ander. Zo maak ik een 360 graden panorama van de Khumbu gletsjer wanneer we deze net opgelopen zijn. Een tweede 360 graden panorama ongeveer in het midden van de Khumbu gletsjer. En als laatste een 360 graden panorama van bovenaf de zij-morene waarop ook Lobuche is te zien. Hierop staan ook een paar van onze tentjes en is een deel van het pad te zien dat wij eergisteren gelopen hebben en dat we morgen zullen volgen in de richting van de Cholatse.
Het typische weer in de Everest regio
Om 11:40 zijn we terug en rusten in de tent. Om kwart voor een is er lunch en besluiten wij om toch niet naar de lodge te gaan. We doen een middagdutje bij ongeveer +15° ! in de door de zon beschenen tent. Daarna werk ik mijn dagboek bij en doen we rustig aan. Over het algemeen wandelen we op deze hoogte bij een middagtemperatuur van tussen de 5 en 10 graden. Hoewel het vandaag mooi weer is koelt het na 4 uur af. Typisch weer hier: 's morgens helder en koud; rond 12 uur komen de eerste wolkjes; rond 2 uur wakkert de wind aan; rond 4 uur komt de mist opzetten en drijven er meer wolken binnen. Tot rond 8 uur 's avonds kan het dan wat sneeuwen. Na acht uur klaart het weer op en 's nachts is het helder en koud. Er is dan ook een mooie sterrenhemel zichtbaar.
Het is inmiddels half vijf geweest en ga mijn dagrugzak voor morgen inruimen, warme kleren aandoen en nog wat rusten. Om 6 uur zal er wel weer diner zijn. Vandaag trekken er geen grote hoeveelheid wolken binnen en als we om 8 uur gaan slapen is het weer kraakhelder.
Lees verder over het deel van Lobuche tot Gokyo.
