Trekking verslag: Lobuche - Gokyo
Vervolg van het gedeelte Namche Bazar - Everest.
Dag 10 - dinsdag 30 oktober
Lobuche - Dzonglha
Eerst om 7 uur worden we gewekt. Het wordt een makkelijke wandeling naar de zomernederzetting Dzongla.
Eerst een stukje dalen, nadat we om 09:20 vertrekken, en later toch weer iets stijgen.
Op de splitsing van de dalen rusten we even uit en zien een vale gier zweven in de lucht.
Voor het eerst heb ik ook een spontane bloedneus (overigens de enige maal deze reis). Kiyoko hoest al een paar dagen.
Onze handen, nagels en nagelriemen zijn beschadigd en met name bij Kiyoko is haar gezicht, en zijn haar handen, opgezwollen.
Haar horloge kan niet meer af. Voor de zekerheid heb ik mijn trouwring afgedaan. De hoogte doet rare dingen met je.
De Ama Dablam is vrijwel continue prominent in beeld.
Wanneer we rechtsaf geslagen zijn in de richting van de Dzongla hebben we ook beter zicht op de steile noordwand van de Cholatse en de Lobuche Peak.
Onderweg zien we nog klimmers op de besneeuwde flank en de top van de Lobuche.
We lopen langs het Cho La meer. Onderweg maak ik een 360 graden panorama.
Om één uur komen we aan in Dzongla op 4830m. hoogte.
Hier drinken we gemberthee en eten een paar mensen een bord nasi dat ze kopen bij de lodge waar we op een terras genieten van de zon.
Uiteindelijk besluit ook ik een bord nasi te kopen voor 600 Rupee. Het smaakt heerlijk en zorgt voor de broodnodige afwisseling in smaak.
We vragen ons af waarom onze kok dit niet kan maken.
Kennelijk slapen we hier niet, want na enige tijd worden we gemaand verder te lopen.
We moeten zelfs nog een half uur lopen voordat we "in the middle of nowhere" de kampeerplaats bereiken.
De omgeving wordt steeds ruiger. We gaan in de richting van de Cho La pass.
De lunch gaat er bij mij niet in. Weer dezelfde eentonige smaak. De rijst was een goede keuze!
De tenten staan vanaf drie uur in de schaduw en al snel is het weer -5°C.
Ik maak nog snel een 360 graden panorama.
Hierop is duidelijk de steile wand van de Cholatse te zien, in de verte ligt de Ama Dablam.
We zien de top van de Lobuche en de ruige toppen rond de Cho La pass waar we vrijwel onderaan staan te kamperen.
We gaan lekker rusten in de tent en maken de dagrugzak zo licht mogelijk voor morgen.
Wanneer we gegeten hebben houdt de sirdar zijn dagelijkse praatje over wat ons de komende dag te wachten staat.
Waar gisteren al sprake van was, horen we nu formeel van de sirdar. De Yaks kunnen niet over de pas. Alles zal dus gedragen moeten worden door onze sherpa's en de keukenhulpjes.
Die wil hij het echter zo makkelijk mogelijk maken en dus krijgen wij de vraag om zoveel mogelijk bagage met de Yaks mee te geven.
Deze lopen dan terug in de richting van Namche Bazar en zien we dan na drie dagen weer in Gokyo.
Dat sorteren doen we morgenochtend wel. Nu gaan we snel slapen.
Dag 11 - woensdag 31 oktober
Dzonglha - Cho La pas - Dragnag
We staan om 7 uur op, ontbijten, en vertrekken pas om 9 uur. Al om 9:45 staan we, na een flinke klim, 200m hoger op 5150m.
We moeten niet links af, maar min of meer rechtdoor over grote rotsblokken.
Vanaf dit punt maak ik een 360 graden panorama.
Na 45 minuten rusten en genieten, in de zon, uit de wind, van het magnifieke uitzicht, vertrekken we om 10:30 weer.
Dit klimmetje naar 5267m. duurt slechts 15 minuten. We zien nu de gletsjer voor ons waar we overheen moeten. Nog steeds staan we niet op de pas.
Eerst traverseren we over sneeuw, ijs en rotsen. Hier, in de zon, eten we het voor ons gemaakte lunchpakketje leeg. Uiteraard nemen we ons afval weer mee.
We steken de gletsjer over en beginnen aan het laatste stijle klimmetje naar de top van de Cho La pas op een hoogte van 5362m. Als je dit zo leest lijkt het alsof het een makkelijke wandeling is, maar niets is minder waar; het pad is erg lastig. De Cho La is de hoge bergpas van de Khumbu-vallei naar de Gokyo-vallei. Hier wapperen de gebedsvlaggen in de wind. Ook nu is het uitzicht weer geweldig en maak ik een 360 graden panorama. Na een half uurtje zijn we compleet en nemen rond één uur een groepsfoto.
Vervolgens beginnen we aan de stijle afdaling door de steenslag in alle soorten en maten. Voor Kiyoko een crime, voor mij een feest. Ik ben dan ook als eerste beneden, dat wil zeggen onderaan de puinhelling, op 5150m. Hierna gaat het horizontaal (op z'n Nepali) over grote rotsblokken. Ook nu weer ben ik door mijn balans in het voordeel en er vlot overheen. De daling erna is lastiger over 'gras'land met keien. Heel gemeen moeten we hierna nog een helling over en dus stijgen we weer zo'n 100m. Bovenop deze heuvel kan ik wel weer een mooi 360 graden panorama maken. Nu begint de echte lange afdaling langs de rivier / beek over keien, drassige aarde, 'gras'. Eerst om 15:20 komen we aan in Dragnag (of Tragna), uitgesproken als Tranla. Vandaag is Kiyoko de laatste van de groep die hier om 16:10 arriveert.
Compliment
Een welgemeend compliment voor de dragers. Ondanks het splitsen van de bagage moet er toch veel over de pas heen. Wij hebben het al moeilijk, laat staan de dragers. En alsof dat niet genoeg is, zijn zij altijd nog bereid om onze dagrugzak te dragen wanneer wij het moeilijk hebben. Wat dat betreft is de verzorging uitstekend. Wanneer wij aankomen ploffen we neer en doen liefst niets meer. De dragers, sherpa's en keukenploeg gaat direct hard aan het werk.
Inmiddels staan ook de tenten en heb ik deze ingericht. Simpel, want het is een korte overnachting. We eten in de naastgelegen lodge. Die verwarming is toch wel weer comfortabel. Na de thee eten we 's avonds opnieuw pasta met aardappelen. Dit gaat ons steeds meer tegenstaan, omdat het telkens dezelfde smaak is.
Dag 12 - donderdag 1 november
Dragnag - Gokyo
Een korte wandeling staat ons vandaag te wachten. We staan dan ook pas om 07:30 op en vertrekken eerst om 09:30. Dragnag ligt pal aan de zijmorene van de Ngozumpa-gletsjer.
80% van de wandeling van 2½ uur gaat over de Ngozumpa gletsjer, de langste van Nepal.
We beklimmen de puinrug en gaan vrij stijl naar beneden. Het terrein gaat over grind, zand, keien, rotsen in alle soorten en maten en bovendien continue op en neer.
Opnieuw zijn de uitzichten erg mooi en maak ik diverse panorama's, waaronder een 360 graden panorama op het midden van de gletsjer.
We eindigen in Gokyo op 4800m., achter de westelijke zijmorene, dat aan het derde bergmeer ligt. Er zijn in totaal vijf bergmeren, de Gokyo lakes.
Vlak voordat we in Gokyo aankomen maak ik een 360 graden panorama waarop prachtig de bruine heuvel van de Gokyi-Ri en de besneeuwde toppen van onder andere de Cho Oyu (achter Gokyo en het Gokyo meer) te zien zijn.
De lunch hebben we in de lodge en is ditmaal broodjes met kaas (wel hard, maar erg lekker), aardappelen en een beetje groenten. De smaak verschilt echter weer niet veel.
Het terrein van vandaag is zo ongeveer het moeilijkste dat er voor Kiyoko voorhanden is. Ook ik voel mijn benen echter behoorlijk. Eerst maar eens rusten in de tent.
Het diner 's avonds is nasi en uiteraard worden er weer aardappelen bij geserveerd. Toch smaakt het prima! Niet veel later ligt rond acht uur iedereen op bed.
Dag 13 - vrijdag 2 november
Gokyo - Gokyo Ri
We hebben het programma opnieuw aangepast. We splitsen de groep na het ontbijt (en de wakeup call om 06:30 na de met -5° toch wel koude nacht). Een groot deel van de groep gaat naar het fifth lake, oftewel het 5e en verste Gokyo meer. Een tweetal mensen loopt zelf een stukje langs het meer waar Gokyo aan ligt. Wij lopen met zijn drieën en twee scherpa's (Pemba en Coldin) de Gokyo Ri op. De klim begint onderaan het dorp op 4800m. en eindigt na twee uur op 5360m. Het is een stevige klim, vergelijkbaar met de Kala Pathar. Uiteindelijk komen we zo'n 10 minuten na elkaar boven. Je merkt dat we langer onderweg en daardoor beter geacclimatiseerd zijn. Op de top, die uiteraard weer behangen is met gebedsvlaggen, is het net boven de nul graden. Er staat gelukkig niet al te veel wind.
Naarmate we hoger komen worden de uitzichten wijdser. We hebben prachtig zicht op de eerste twee Gokyo meren, de Ngozumpa gletsjer en de routes van gisteren en die voor morgen. Vanaf de top maak ik een 360 graden panorama op 5360m. Ook op het iets verder en hoger gelegen tweede topje op 5378m. maak ik een 360 graden panorama. Dit is het hoogste punt dat wij deze reis bereiken. We hebben prachtig zicht op de ijswand van de Cho Oyu, in het noorden, op de grens met Tibet. We zien de Ngozumpa gletsjer en daarachter de Mount Everest, Lhotse en Makalu in het oosten en ook andere inmiddels bekende bergen, de Cho La en de gelijknamige pas. Het dorpje Gokyo is nog net te onderscheiden en ook de Gokyo meren zijn goed te zien naar het zuiden toe. We genieten ongeveer 45 minuten op de top en gaan dan weer naar beneden. Al 55 minuten later sta ik weer onderaan en 20 minuten later komt ook Kiyoko.
Wanneer we met zijn drieën naar het dorp lopen komen toevallig ook net de anderen terug van het fifth lake. Wat een timing! We gaan naar de lodge en om even voor enen wordt er een heerlijke lunch geserveerd: zacht wit brood met kaas en tomaat, kool-wortel salade en frites. Het smaakt uitstekend.
Onze bagage is inmiddels ook met de Yaks gearriveerd. De groep die vanmorgen naar het fifth lake was gaat na de lunch de Gokyo Ri op. Wij doen lekker rustig aan. Om half vijf is vrijwel iedereeen terug, wordt er thee geserveerd en daarna gegeten: één grote aardappel, spaghetti en groente-pizza. Dat was weer eens lekker. Om half acht gaan de meesten wel slapen, maar eerst geniet ik nog even van de prachtige sterrenhemel.
Lees verder over het deel van Gokyo tot Lukla.
