Trekking verslag: Lukla - Namche Bazar
Van 21 oktober t/m 8 november 2012 hebben we een trekking gemaakt met Snow Leopard Adventures naar het Everest gebied en de Gokyo meren in het noordoosten van Nepal.
Een verslag van deze 19 daagse trektocht, de Everest Challenge, staat hieronder, en op de volgende pagina's, beschreven.
De overzichtskaart is niet op schaal en laat het gehele traject zien.
Bij elke dag staat een detail kaartje van de route.
Klik hierop om de originele scan te openen.
Deze scans zijn van de National Geographic kaart AdventureMap nr 3001 "Everest Base Camp", schaal 1:50.000.
Vervolgens heb ik deze iets verkleind (67% van origineel) waardoor de schaal uitkomt op ongeveer 1:75.000.
Panorama's
In totaal maak ik deze reis erg veel 360 graden panorama's. Deze staan samengevoegd op een aparte pagina.
Dag 1 - zondag 21 oktober
Kathmandu - Lukla
Om 04:07 worden we gewekt. We ontbijten om 04:30 en vertrekken even na 5 uur naar de Thribuvan International luchthaven van Kathmandu. We gaan naar de lokale terminal en komen terecht in een georganiseerde chaos, dat wil zeggen, het oogt chaotisch, maar blijkt toch vrij efficient. Om naar binnen te gaan moeten de tickets door de reisleider worden getoond. Eenmaal binnen gaat alles door de scanner en mogen wij door het poortje dat steevast afgaat. Iedereen wordt dan ook gefouilleerd.
Wanneer de hele groep binnen is gaat onze bagage naar de check in balie van Tara Air.
Iedereen staat volop te fotograferen en filmen. Later blijkt dat er een duidelijk bordje op een steunpilaar hangt dat dit verboden is.
Niemand van het lokale personeel maakt zich hier druk om.
Even later krijgen we de boarding pass voor de 9N-AKE, een Dornier 228.
We lopen langs de controleur die de boarding pass afscheurt en waar de bagage nogmaals wordt gescand.
Daarna direct de bus in en naar het toestel. Om 06:45 hangen we in de lucht.
Onderweg hebben we een mooi uitzicht op de boven de nevel uitstekende toppen van het Anapurna en Manaslu massief.
Zo'n 30 minuten later landen we op de spannende airstrip van Lukla: the worlds most extreme airport.
Lukla - Phakding
We lopen naar een lodge, ook wel teahouse genoemd, waar we worden voorgesteld aan de crew die ons zal begeleiden: Sirdar Karma, de kok en vier scherpa's. We pakken de wandelstokken uit de bagage en drinken eerst voldoende thee. Pas om half negen gaan we lopen en dalen af naar de Dudh Khosi (= Melkrivier) die we zullen volgen tot Namche Bazar. In zo'n 2,5 uur lopen we eerst langzaam bergafwaarts naar de lunchplek in Chhuthawa. We hebben daar een prachtig uitzicht op de 6367 meter hoge Kusum Kanguru. De lunch bestaat uit brood, salade van kool, wortel en ui en van verse aardappel gemaakte frites.
Na de lunch stijgen we licht, op de route naar Phakding waar we nog een uurtje over doen. Onderweg passeren we (linksom om een goed sonam af te dwingen) gebedsmolens, gebedsmuren en rotsblokken die kleurig versierd zijn met spreuken en gebedsvlaggen. In Phakding blijken we te slapen op een grasveldje vlakbij de brug over de Dudh Khosi vlak naast de rivier, op een hoogte van 2621 meter. Na een half uurtje komen de 11 yaks met de tenten en onze bagage. Om drie uur staat alles en kunnen we worden ingedeeld. Waar het bij aankomst zonnig en ongeveer 18 graden was, is het inmiddels bewolkt en afgekoeld naar 12 graden. Ik ben benieuwd wat het vannacht wordt.
De hele door ons gelopen route is te zien op het kaartje aan de linker kant of in Google maps waar ook op kan worden ingezoomd.
Er staat een Google Earth FlyOver op mijn YouTube kanaal (met dank aan Ruud).
Verdienmodel
Eenmaal aan het diner geeft Jan, onze reisleider, aan dat we toch nog 500 Rupee per persoon aan overbage moeten betalen voor de vlucht van Kathmandu naar Lukla. Het blijkt dat een kleine Nepalees al 67 kilo woog. We hebben dus aan ontwikkelingshulp gedaan. De foutief ingestelde weegschaal op de luchthaven van Kathmandu is hun verdienmodel.
Om 8 uur gaan we naar bed. De slaapzak, een expeditiemodel, blijkt nu gewoon heet te zijn; rits open dus. De rivier, waar we vlak naast liggen, maakt een behoorlijk kabaal.
Dag 2 - maandag 22 oktober
Phakding - Namche Bazar
We hebben alletwee slecht geslapen. Warm, koud, slapen, wakker, plassen.
Echt uitgerust zijn we dan ook niet als we om 6 uur met thee worden gewekt.
Vijftien minuten later komt er een klein bakje warm water om je mee te wassen.
Binnen in de tent is het 12 graden, buiten nog iets minder.
Om 7 uur zitten we in de naast het veldje gelegen logde aan een ontbijt met thee, pap, brood en omelet.
De koks hebben weer hun best gedaan.
Als we om 8 uur op pad gaan is het nog koud en dus dragen we diverse lagen kleding.
Al na een half uur lopen we in de zon en dus kunnen er laagjes af.
Bij Jorsale is het toegangshek van het Sagarmatha National Park, dat beroemd is vanwege zijn flora en fauna.
Bij de checkpost wordt de permit gecontroleerd en betaalt onze Sirdar Karma de national park fee.
Gisteren zei hij nog dat het eerste stuk relatief vlak zou zijn.
Dat relatief kun je met een korreltje zout nemen, want we hebben vele hoogte meters overwonnen met stijgen en dalen.
De reisbeschrijving geeft aan "Het pad langs de Dudh Kosi loopt ‘Nepali flat’ en voert over verschillende hangbruggen.
Dat betekent dat we continue op en neer lopen en er nergens een vlak stukje te bekennen is.".
Na vier lange bruggen (en 3 uur) over de Dudh Kosi komen we bij onze lunchplek (op een groot oranje dekzeil) bij Larja Dobhan op 2780 meter hoogte aan.
Even rust voor de bovenbenen.
Rai
Alleen de dragers van de Rai-stam gebruiken speciale manden met een houten T-stok eronder om overal te kunnen rusten.
Veel rustplaatsen voor dragers zijn gebouwd door kinderen van overledenen en bestaan uit stenen banken met plek om de bagage makkelijk op en af te kunnen doen.
Vaak staat aan beide zijden een boom. Dat zijn dan een mannelijk en een vrouwelijk exemplaar.
De lunch bestaat dit keer uit vis uit blik (iets van Tonijn), een apart soort brood, gekruide aardappels en neemt anderhalf uur in beslag.
Na de lunch vertrekken we om 12:30 uur voor de lange en steile klim naar Namche Bazar.
Het is druk op de route met Yaks, ezels, dragers en touristen.
Ook nu gaan we eerst weer frequent op en neer.
In totaal stijgen we vandaag zo'n 1200 meter en dalen we ongeveer 300 meter.
Het aantal trappen op deze laatste 700 verticale meters is moordend.
Waar wij met ongeveer 8 à 10 kilo op onze rug lopen worden we door de dragers met 50 kilo op hun rug voorbij gelopen!
Om 14:15 lopen we Namche Bazar in en zakken uit de wind en in de zon, bij ongeveer 20 graden, op een terrasje neer.
We krijgen van de sherpa te horen dat we wachten op de Sirdar die moet bepalen waar we gaan slapen.
Mijn shirts zijn nu weer lekker droog. Om 14:45 komt ook Kiyoko hier aan op 3350 meter hoogte.
Om drie uur lopen we dan het centrum van Namche Bazar in. Vervolgens stoppen we weer even. Na een paar minuten gaan we weer en horen we dat we nog een half uur moeten lopen. Dat blijken 40 minuten te worden en als we aankomen bij het National Park Headquarters en het ernaast gelegen hostel, blijkt er geen plek te zijn. We zijn dan alweer 100m hoger. Even is er paniek, maar een ernaast gelegen locatie biedt uitkomst. Dus weer trappen af en op. De shirts zijn weer nat, de bewolking trekt binnen, de temperatuur daalt en dus koelen ook wij (te?) snel af. Eerst om 4 uur lopen we onze kampeerplaats op en de ernaast gelegen lodge in. Daar is het behaaglijk. Omdat iedereen nu laat is duurt het nog even voordat we thee krijgen. De tenten worden opgezet en gaan we dan eerst maar inrichten. De tijd en temperatuur lenen zich niet meer om ons uitgebreid te wassen. Jammer. Eenmaal terug in de lodge brand de verwarming en kunnen we de shirts drogen.
Het diner is pas om 18:45 uur. Dat bestaat vandaag uit mie / spaghetti, bloemkool, frites en salade van rettich, wortel en komkommer. Ik eet niet heel veel, omdat ik mij een beetje misselijk voel. Na aflooop blijven we gezellig bij de kachel zitten praten. Het is 9 uur als we gaan slapen.
Dag 3 - dinsdag 23 oktober
Namche Bazar
Een welverdiende vrije dag, bedoeld voor de noodzakelijke hoogte-aanpassing.
Ik heb heerlijk geslapen en ben slechts 1x wakker geworden. Kiyoko slaapt wederom onrustig.
Aangezien het een rustdag is staan we pas om 07:30 op.
Na de thee op bed lopen we naar een vlakbij gelegen heuveltop vlakbij het National Park Headquarters waarvandaan we een mooi panorama hebben.
We zien nu voor het eerst de Mount Everest en Lhotse, alsmede diverse andere toppen welke met sneeuw zijn bedekt.
Hier maak ik een van mijn eerste 360 graden panorama foto's van deze reis.
Deze geven een betere indruk van hetgeen wij tijdens de trekking allemaal voor moois hebben gezien.
Kort na terugkomst is er om 9 uur ontbijt en eet ik weinig, omdat ik toch nog wat misselijk ben.
Ik besluit dan ook om toch maar Diamox te nemen. Daarna ga ik een uurtje slapen en ruimt Kiyoko haar spullen op.
We moeten duidelijk nog wennen aan het ritme van de trekking.
Wanneer ik wakker wordt moet ik vaak plassen, een bijwerking van de Diamox, en besluit ik om ook op te ruimen en de tas anders in te ruimen.
Hierna is er tijd om onszelf eens lekker te wassen (met niet meer dan een klein bakje water).
Even na half een 's middags is het grootste deel van de groep terug van de wandeling richting Thame en even later is er lunch.
Deze bestaat dit maal uit brood, worstjes en champignons plus sla.
De luchtdruk zien we wijzigen door de hoogte aanduiding op de kampeerplaats: gistermiddag 3500 m., vanmorgen 3480 m. en nu 3520 m.
Na de lunch gaan we met een paar mensen naar Namche-dorp om de winkeltjes te bekijken.
Ik koop voor 60 Rupee (afgedongen van 80) een stoffen badge in de vorm van de vlag van Nepal, en een namaak Mammut fleece broek voor 1800 Rupee (= ongeveer € 18,00) (afgedongen van 2000).
Daarna eten we appelgebak en drinken koffie in de veel te dure German Bakery voordat we aan de 70 hoogte meters terug naar de tenten klimmen.
Het uitzicht op Namche Bazar is vanaf onze kampeerplek wel erg mooi en is goed te zien op de 360 graden panorama foto.
Ook vandaag was het weer zonnig. Om 4 uur trekken de wolken binnen en koelt het snel af.
We gaan binnen zitten voor de thee en blijven daar tot na het diner.
Dat bestaat uit nassi, koolsla en vlees. Knoflooksoep met een beetje champignons was het voorafje. Om iets na 8 uur is het voor ons bedtijd.
Lees verder over het deel van Namche Bazar tot Everest.
