Delhi, Bagdogra en Darjeeling
Dag 2 - Aankomst in Delhi
Die vlucht verloopt erg soepel. Een klein beetje turbulentie is de enige verstoring.
Na de landing lopen Ron en ik naar de douane toe. We zien Sipke niet bij de gate, maar even later toch wel weer bij de douane. We wachten met zijn drieën tot we aan de beurt zijn.
Ron en ik krijgen snel ons stempel en lopen door, maar zijn dan Sipke kwijt. Na even wachten en om ons heen kijken besluiten we toch maar door te lopen naar de bagageband.
Mijn tas staat er al op en niet veel later komt ook die van Ron. Nog altijd geen Sipke te bekennen. Na wat heen en weer lopen en zoeken gaan we geld wisselen en lopen naar de aankomsthal.
Wij zoeken naar Sipke en naar een chauffeur die ons naar ons hotel Ashok Country Resort zou moeten brengen. Niemand te zien. Na wat twijfelen lopen we naar buiten waar ook nog veel mensen staan te wachten op passagiers.
Het is 26 graden. Ook hier zien we niemand met een naambordje Snowleopard. We wachten rustig af, maar de tijd tikt wel door. Het is inmiddels tegen half drie in de ochtend.
Dan komt er plots een dame aanlopen, die ons vraagt of we van de KLM vlucht komen.
Zij stelt zich voor als Eveline en vertelt dat ze een eVisum had aangevraagd en hier nu alle formaliteiten moest doen (die wij in Nederland al gedaan hadden) en waarvoor ze dik twee uur in de rij heeft moeten staan wachten.
Wij vermoeden dat Sipke ook naar die rij gestuurd is.
We wachten nog wat, omdat we nog altijd geen taxi zien. Eveline had het hotel gebeld en kreeg te horen dat er iemand zou moeten staan van India Extreme. Wij mogen niet meer naar binnen, maar mensen met een speciale pas wel. Dus vraag ik een vriendelijke man of hij voor nog even op die bordjes wil kijken. Dat lukt, maar vindt ook niemand voor ons.
Uiteindelijk besluiten we dan toch om maar met zijn drieën, Ron, Eveline en ik, een taxi te nemen. De taxi stand geeft aan dat het ongeveer 500 rupee kost.
Een porter helpt met de tassen op de bagagedrager op het dak van de auto te leggen en vraagt prompt geld. Ron geeft hem 100 rupee, omdat hij niet kleiner heeft.
Die tassen blijven los bovenop liggen als we gaan rijden. De chauffeur spreekt slecht Engels en ik laat hem het adres zien.
Hij heeft geen idee waar het hotel is, maar wel over de richting (ongeveer) en belt dan ook halverwege naar het hotel.
Gelukkig werkt mijn GPS en weet ik ook waar we naar toe moeten (maar ken uiteraard niet het eenrichtingsverkeer e.d.).
Uiteindelijk brengt de chauffeur ons keurig naar het hotel. De meter heeft het inmiddels begeven. Die stond op 11.700 of zo. De bonnenprinter is ook stuk.
Als we vragen hoeveel het is krijgen we 450 rupee te horen. Ron geeft hem 500, waarmee hij erg blij is.
Bekijk de route van het vliegveld van Delhi naar het Ashok Country Hotel.
We checken in, kopie paspoort en dergelijke formaliteiten afhandelen. De receptionist krijgt nog telefoon van de lokale reisagent, die ik moet nemen want mijn Engels is beter dan dat van de nacht-receptionist.
De lokale agent bevestigt dat we om 8 uur worden opgehaald om weer naar het vliegveld te gaan.
Om 03:15 kan dan eindelijk het licht uit. Maar ik kan desondanks de slaap niet vatten. Ik weet nog dat het vier uur is geworden.
Dag 2 - Van Delhi naar Darjeeling
Delhi
Om half zeven gaat de telefoon. Dat was wel een erg korte nacht. Om 7 uur is er een Engels ontbijt en om 8 uur brengen twee minibusjes ons in enkele minuten naar het vliegveld. Bij dat ontbijt zien we Sipke ook weer en verontschuldigen ons. Hij vind het niet erg en heeft inderdaad anderhalf uur in de rij gestaan voor het eVisum waardoor hij pas om 4 uur in het hotel was. Ik ben blij dat ik vooraf een visum geregeld heb. Bij het ontbijt maken we ook kennis met onze vijfde reiziger: Willy uit België.
Van Delhi naar Bagdogra
Voordat we de vertrekhal in kunnen moeten we onze ticket-print laten zien. Dan inchecken: overbagage, maar dat wisten we al. Omdat we alle vijf tegelijk inchecken komt dat op 15 kilo totaal. Dan nog eens alle tassen apart wegen. 6 en 6 en 5 teveel. Ja maar dat is meer dan 15 merk ik op. De dame die ons incheckt kijkt vertwijfeld. Oké, 15 kg betalen. Twee van ons lopen naar de Jet Airways ticket counter om te betalen. 5250 rupi is de schade, dus 1750 per persoon. De tassen zijn al door, we krijgen onze boardingpassen en kunnen doorlopen.
Bij de bagage-controle moet uiteraard mijn tas opnieuw door de scanner nadat mijn fotocamera's er weer uit zijn. Na de persoons controle van zo'n scan-poortje wordt iedereen ook gefouilleerd. Tsja, waar is dat poortje dan voor?! De hand scanner gaat af op de lipjes van mijn schoenen, die dus uit moeten en ook op de band gecontroleerd worden. Pas dan wordt alles gestempeld: boardingpass twee keer, en het labeltje aan mijn handbagage ook. We hebben het weer gered.
De vlucht is echter vertraagd: 11:50 i.p.v. 11:15. We hebben dus tijd genoeg. Even rustig wat drinken en verslagje schrijven.
Telefoon nummers uitwisselen, want dat hebben we gisteren node gemist om elkaar te kunnen contacten.
Om half &eactue;én is take off. De vlucht verloopt prima, lunch aan boord en we landen al om 14:07. Helaas hebben we onderweg geen Himalaya-toppen kunnen zien, want het was erg heiig.
Bagdogra Airport is maar klein, met een simpele aankomst/vertrekhal waar regelmatig de stroom uitvalt. Wel staan er nu drie B737's.
Formaliteiten
Hier staat de gids wel netjes op ons te wachten. Zijn naam is Neeraj en hij blijft deze drie weken bij ons. Eerst handelt hij wat formaliteiten af. De twee reizigers die een eVisum hadden gehaald moeten op het vliegveld eerst nog de ontheffing voor Sikkim regelen. Wachten dus. Uiteraard helpt Neeraj hierbij. Om 3 uur zitten we dan ook in de bus en kunnen we vertrekken.
Van Bagdogra naar Darjeeling
Het is ons uit alle omschrijvingen niet geheel duidelijk geworden hoe lang de rit nu gaat duren. Volgens Neeraj is dat drie uur. Hij blijkt in Kalimpong te wonen en doet deze populaire trip vaker. Hij zal het dan ook wel weten.
Het eerste gedeelte gaat door de nagenoeg aaneengesloten bebouwing van Bagdogra en Siliguri. Dit alles lijkt wel wat op wat wij van Kathmandu kennen. Zelfde type mensen, handel, straat, leven langs de weg, drukte en rijstijl.
Zowel Sipke als ik genieten echt met volle teugen. Wat een leven! Vanuit de bus film ik kort. We zien een bord waarop staat dat het nog 77 km naar Darjeeling is.
Na enige tijd lijkt het iets rustiger te worden en worden de steden en dorpen meer afgewisseld door groen en zien we onder andere rijstvelden en theeplantages met de Assam theesoort. We beginnen langzaam aan de klim omhoog. Bagdogra ligt op 130 m hoogte en Darjeeling op 2000 m. Ook van die groene sectie maak ik een stukje film. In Bagdogra is het nog zonnig en 30 graden. Naarmate we hoger en noordelijker komen is er meer bewolking en wordt de temperatuur merkbaar lager.
De weg is tweebaans en vaak erg slecht. Hoe verder we omhoog gaan hoe smaller de weg lijkt te worden. Hier en daar kunnen we elkaar makkelijk voorbij, maar er zijn ook voldoende delen waar de spiegels van de voertuigen elkaar letterlijk raken of waar we moeten stoppen voor tegenliggers. Als we in Kurseong zijn, waar ik het laatste stukje filmp, zien we ook het smalle spoor van het treintje dat hier rijdt (bekijk het filmpje). Wat later zien we zelfs een stoomlocomotief met passagierswagons erachter rijden. Rond half zes wordt het donker. Diverse auto's rijden nog altijd zonder licht. Overigens wordt de autogordel hier ook nauwelijks gebruikt.
Hoe dichter we bij Darjeeling komen hoe smaller en slechter de weg. En dit is echt de hoofdweg hè! Er wordt ook wel veel gerepareerd, maar dat levert vooralsnog extra versmallingen op. Eenmaal in Darjeeling, waar de straten ook erg smal zijn en er soms eenrichtingsverkeer is ingesteld, rijden we omhoog naar ons hotel Tibet Home in het Manjushree Center of Tibetan Culture. Een vriendelijk, klein, simpel hotelletje. Het is inderdaad 6 uur als we daar aankomen en hebben 76 km gereden (25 km/uur gemiddeld dus).
Bekijk de route van het vliegveld van Bagdogra naar ons hotel in Darjeeling.
Darjeeling ligt, net als de dorpen hier in de buurt, tegen de berg aangeplakt. Na het voldoen van de formaliteiten voor het hotel en de trekking, paspoort kopieën, gasten-formulieren en zo, lopen we naar een restaurantje om te dineren. We eten in het uitstekende The Park restaurant, enkele minuten van het hotel. Ik neem een groente curry voor 130 rupee en witte rijst erbij voor 40 rupi. Dit wordt echter door de gids betaald, want het zit bij de reis inbegrepen. De drank moeten we wel zelf voldoen. Voor mij is dat 35 rupee voor een flesje cola. Voor 205 rupee, oftewel 3 euro heb ik heerlijk gegeten.
Reis wijzigingen
Tijdens de maaltijd verteld Neeraj dat de reis een iets ander schema kent. Zo blijven we niet 3 maar 2 nachten nu in Darjeeling en gaan we aan het einde toch ook slapen in Kalimpong (dus niet ineens door van Gangtok naar Siliguri). Aangezien we morgen niet om 4 uur op willen staan (niet nogmaals een korte nacht willen) gaan we niet naar Tiger Hills om de zonsopgang op de Kanchengjunga te zien. Dat is namelijk volgens Neeraj vanaf de Singalila Ridge waar we later gaan lopen zeker net zo mooi en niet toeristisch. Wel gaan we morgen naar een theeplantage en nog enkele andere dingen hier in de buurt bekijken.
Na het diner zijn we om 9 uur terug in het hotel. Nu eerst de tas inpakken voor de trekking, want dan hoeft dat morgen niet en kan ik bijtijds naar bed, want we vertrekken vroeg voor de rit op de dag waarop we de trekking starten. Om 10 uur nog even snel douchen, koud water, want warm wil niet heel vlot lukken met het kleine boilertje, dit verslag schrijven en dan slapen. Om kwart voor elf gaat het licht uit in de hoop dat ik kan slapen, want mijn kamer is aan de straatzijde met auto's en honden.
Dag 3 - Darjeeling
Nou dat slapen viel niet mee. Ik had voornamelijk last van de honden, maar het was in de kamer ook koud, veel kouder dan ik verwachte. 's Ochtends is het 16 graden, maar op het bed lag slechts een dunne deken.
Vannacht dus nog maar mijn lakenzak, en vanmorgen een deken gepakt. Om half zes wordt het ook alweer licht en om 7 uur ben ik wakker. Toch dommel ik weer weg tot mijn wekker gaat om kwart voor acht, want het ontbijt is om half negen.
Even voor acht uur wordt er echter op de deur geklopt. Volgens de eigenaar is het ontbijt om acht uur en dus klaar. We worden dan ook verwacht te komen. Jaja, rustig aan. Het is een simpel ontbijt met toast, omelet en jam.
Daarbij thee of koffie. Hier hoor ik van mijn medereizigers dat ik niet de enige was die dacht dat de op het bed liggende deken voldoende voor de tijd van het jaar zou moeten zijn. Ook zij hebben het koud gehad en een deken uit de kast gepakt.
Na het ontbijt loop ik even het dakterras op, omdat je hiervandaan prachtig de Kanchengjunga kunt zien liggen. Ik maak hier ook een 360 graden foto.
Excursies
Om 9 uur vertrekken we en rijden als eerste een stukje omlaag naar Ghoom. Daar ligt het oudste boeddhistische klooster van de Darjeeling streek. Dit Yiga Choeling Ghoom Old Monastery stamt uit 1850.
Net als wij er zijn is het enorm druk buiten vanwege een begrafenis. Binnen is het rustig en kunnen we tegen een verplichte donatie van 100 rupee foto's maken.
Dat geld komt dan weer ten goede aan het onderhoud van het klooster en is dus goed besteed. Het in geen heel groot klooster, maar wel erg netjes onderhouden en met een groot boeddha-beeld binnen.
De weg ernaar toe is een belevenis, zo smal dat de bus er net door kan, en toch staan er diverse auto's geparkeerd en zijn er stukjes om elkaar te passeren. Terug levert dan ook een opstopping op.
We rijden terug naar Darjeeling en slaan op een gegeven moment af naar wat lijkt een bergpad te zijn. Deze weg is in erbarmelijke staat, maar kennelijk toch begaanbaar voor onze bus (waar 12 mensen in kunnen). We dalen ruim 600 hoogte-meters en komen uit bij de Puttabong (Tukvar) Tea Estate van Jay Shree Tee and Industries Ltd. waar biologische thee wordt verbouwd. Op deze theeplantage krijgen we een rondleiding en juist nu worden er theebladeren van de derde pluk binnengebracht om te worden gewogen en gedroogd. De eerste pluk is van maart/april, de tweede van mei/juni en de derde van oktober/november. De eerste is de beste zegt men. Ook de rest van het bewerkingsproces zien we en ik maak diverse foto's en een kort filmpje van het drogen van de thee-blaadjes.
We rijden dezelfde weg weer omhoog en gaan een zo mogelijk nog smaller weggetje in om uit te komen bij het Tibetan Refugee Self Help Center. Hier wonen nog altijd de in 1959 gevluchte Tibetanen en hun (klein)kinderen. Ze maken allerhande Tibetaanse waar voor de verkoop, waaronder hele mooie kleden. Hiervan maak ik enkele korte stukjes film.
Terug naar Darjeeling gaan we langs de weg lunchen in zo'n klein houten gebouwtje. Veilig? Mijn maag zal het de komende dagen wel vertellen. Het eten, we kiezen voor een rijst met diverse Indiase groenten, kruiden en kip, smaakt in elk geval prima.
Daarna lopen we iets omhoog naar het zogenaamde Himalaya Mountain Institute. Onderdeel hiervan is een dierentuin met diverse dieren uit de Himalaya, waaronder diverse katachtigen, hoefdieren als herten en vogels.
Ook is er een opleidingsinstituut voor de bergsport en een museum over bergbeklimmen waaronder een speciale ruimte voor de Mount Everest. Sherpa Tenzing Norgay was hier, na zijn beklimming van de Everest in 1953, directeur van 1954 tot zijn dood in 1986. Hij is op ook in Darjeeling gecremeerd.
Inmiddels is het half vier en rijden we naar ons hotel. Wij lopen daarna nog een klein stukje door wat achteraf-straatjes van de stad (zie route). Om 5 uur zijn we weer terug en schrijf ik dit verslag.
Om 6 uur gaan we eten. Dat doen we bij Glenary's restaurant. Het eten is er niet duur en uitstekend. Ik bestel een vegetarische Mushroom Al Piaza met witte rijst. Die rijst heb ik wel nodig, want het gerecht is vrij pittig.
Helaas hebben ze geen koffie of thee toe, want de bakkerij op de begane grond is gesloten. Ach ja, het blijft India hè.
Om acht uur zijn we terug in het hotel en neem ik een warme douche. De boiler heeft de hele dag aangestaan en dat levert lauwwarm water op.
Maar alles beter dan een koude douche, want dit zal wel de laatste zijn voor de komende vijf nachten. Morgen beginnen we met de Singalila trekking.
Lees verder over de Singalila trek.
