Naar Fatehpur Sikri en Agra
Vervolg van Delhi naar Jaipur.
Dag 25 - Van Jaipur via Fatehpur Sikri naar Agra
Al voor half zes wordt ik gewekt door de oproep tot gebed vanuit de omliggende moskeeën. Helaas hebben we slechts een fan en geen (werkende) airco in de kamer. Die fan werkt ondanks de draaischakelaar alleen op de maximale stand. Het gevolg is dat ik flink lastig gevallen ben door de muggen.
Wanneer de wekker gaat volgen we het gewone opstaan en ontbijt schema. Het is half negen wanneer we vertrekken vanaf het hotel. Nog even een foto van de kinderen op de afvalhoop en de muur en stadspoort in onderhoud en dan kunnen we Jaipur uitrijden in de richting van Agra.
Om tien over half tien stoppen we bij een toeristen-restaurant, omdat we vragen om een korte stop voor een kopje koffie of iets dergelijks. Ze vragen er 120 rupee voor een blikje cola van 250 ml. Dat kopen we uiteraard niet en we vragen de chauffeur om iets lokaals te zoeken. Zo gezegd zo gedaan en dus stoppen we om vijf over elf bij een simpele plek waar we voor 50 rupee een flesje cola kopen met 750 ml inhoud.
We denken duidelijk gemaakt te hebben niet op de toeristenplaatsen te willen eten en drinken. Toch worden we voor lunch om half één weer gedropt bij een dergelijke plaats.
De chauffeur geeft echter aan dat we iets anders willen dan wat op de kaart staat waardoor we 20% korting aangeboden krijgen, maar uiteindelijk toch de niet op de kaart staande vegetable thali kiezen voor 350 rupee. Nog steeds aan de prijs, maar acceptabel.
Het eten is redelijk. Er zit zelfs een toetje bij van rijstpudding. Dat hadden we nog niet eerder gehad en smaakt goed.
Wat opvalt is dat zodra je bord leeg is dit direct wordt weggehaald. Dat gebeurd ongeacht het soort restaurant waarin je zit.
Het blijkt lastig om de chauffeur, die redelijk Engels spreekt, duidelijk te maken dat we geen doorsnee toeristen zijn die een westers toilet en dito restaurant standaarden nodig hebben.
Nadat we in totaal 1100 rupee hebben afgerekend vertrekken we weer om tien voor half twee en rijden naar Fatehpur Sikri. Als we daar aankomen hebben we 204 km in (netto rijtijd) 3:18 uur afgelegd.
Fatehpur Sikri
In Fatehpur Sikri, een oude mogul hoofdstad, hebben we weer een lokale gids. Helaas draait die zijn verhaaltje meerdere keren per dag af waardoor het erg monotoon klinkt.
De stad is tussen 1570 en 1582 gebouwd en slechts 14 jaar gebruikt. Door droogte besloot de mogul toch maar naar Agra te verhuizen.
We zien diverse courtyards waar de gewone man kon verblijven (zie 360 graden panorama van dit Pachisi Court), de notabelen (zie het 360 graden panorama van Anup Talao) en vervolgens de mogul en zijn vrouwen hun verblijfplaats hadden.
Het gehele complex is opgetrokken uit rode zandsteen met rijke gebeeldhouwde ornamenten, maar verder vrijwel zonder versieringen. Totaal anders dan de rijke schakeringen in Amer en Jaipur. We moeten dan ook even wennen aan de betrekkelijke simpelheid van het geheel. Het totale complex is echter vrij goed bewaard gebleven. Ik maak hier dan ook diverse 360 graden panorama's waaronder een vlak voor Jodh Bai's palace en op het Jodh Bai's palace courtyard.
We eindigen bij de moskee en ook hier maak ik weer een 360 graden panorama.
Bij de ‘ingang voor de gewone man’ van het moskee-terrein is een 52-tal traptreden en is de poort/toren, de hoogste van het complex, 54 m hoog.
In deze omgeving worden we echter weer belaagd door bedelende kindjes en door verkooplui die allerhande toeristen-spul verkopen. De kindjes zijn de meest volhardende, maar druipen uiteindelijk ook wel af.
Bekijk de route die we in Fatehpur Sikri gevolgd hebben.
Vanaf Fatehpur Sikri leggen we de laatste 42 km naar ons hotel in 1:07 af. Om vier uur rijden we Agra stad binnen en om half vijf zijn we bij ons hotel. Wat opvalt is de grote hoeveelheid waterbuffels die hier in de stand rondlopen.
Bekijk de route van Jaipur via Fatehpur Sikri naar Agra.
Nadat we onze kamers hebben gekregen, drinken we op het dakterras een biertje. Hier worden we ineens ook begroet door de lokale vertegenwoordiger van onze lokale reisagent Snow Lion.
Hij verteld wat we morgen gaan doen, in welke volgorde waarschijnlijk en we bevestigen ons vertrek om negen uur. Zodra het begint te schemeren worden we aangevallen door de muggen.
Om zes uur is het donker en om half zeven lopen we naar buiten op zoek naar een restaurantje. We gaan op advies van lokale Snow Lion vertegenwoordiger eerst even langs bij een vlakbij gelegen restaurant en vragen de kaart. Als we weglopen krijgen we meteen 10% korting aangeboden. We gaan direct bij de buurman: Kwality Restaurant en doen hetzelfde. Hier krijgen we 20% korting aangeboden. Dit zegt dus wel iets over het prijsniveau. Vervolgens lopen we de straat uit en zien verder weinig leven meer, met uitzondering van nog wat lokale marktkooplui en kleine winkeltjes. Een tuktuk chauffeur geeft aan ons voor 50 rupee enkele reis wel naar een restaurant-buurtje twee kilometer verderop te willen brengen. We twijfelen en besluiten terug te lopen naar Kwality. Hier eten we inderdaad en krijgen ook de 20% korting netjes op de nota verrekend. Het eten is er lekker, maar ze hebben helaas niet alles wat op de kaart staat. Toch betalen we (bijna) meer voor het bier (500 ml voor 300 rupee) dan voor het eten. Voor mij was het vandaag ginger fried rice voor 220, bier voor 300 en koffie voor 90 plus tip was 650 rupee.
Om negen uur zijn we terug in ons hotel waar blijkt dat ik eerder vandaag op het dakterras (door mijn sok) al drie keer in mijn enkel gestoken was door de muggen. Gelukkig hebben we airco in de kamer van het hotel.
Dag 26 - Agra
Vanmorgen volgen we het ritme van 7, 8, 9. Tussen het ontbijt en het vertrek om 9 uur wissel ik voor de zekerheid toch nog maar even wat geld. Tegen een tarief van 67 rupee per euro krijg ik 4690 rupee om mijn uitgaven voor vandaag en morgen zeker te stellen zonder op een dubbeltje te hoeven letten. Terug-wisselen doe ik op het vliegveld wel weer.
Als we buiten staan te wachten komt klokslag negen uur onze gids Deraj aanrijden op zijn motor (ook hij rijdt zonder helm). We rijden eerst naar de Taj Mahal. Voordat we naar binnen kunnen worden onze tassen gecontroleerd en moet Eveline een batterij uit haar lampje halen en inleveren. Bij de kaartcontrole krijgt het kaartje een tweetal pennenstrepen op de achterkant en een gaatje geprikt. Iets verder zien we een groot plein met de grote toegangspoort en maak ik een 360 graden panorama.
De Taj Mahal (zie het 360 graden panorama) is het mausoleum dat Sjah Jahan voor zijn vrouw Mumtaz Mahal liet bouwen na haar dood. In de 19 jaar huwelijk heeft zij 14 kinderen gebaard waarvan er 6 bleven leven waarvan 2 dochters. Haar laatste kind werd echter ook haar dood, krijgen we te horen. Taj is crown en Mahal is paleis. Sjah Jahan was de vijfde moghul van Agra en liet dit mausoleum bouwen tussen 1631 en 1653.
Het gebouw is gemaakt van baksteen met marmeren platen aan de buitenzijde. Die platen zouden slechts 6 mm dik zijn, en zijn voorzien van 3 mm Pachekari of inleg-werk. Het marmer komt uit Makrana in de buurt van Jaipur.
Aan weerszijden staat een identiek gebouw. Het ene is het gastenverblijf (zie het 360 graden panorama en het andere de moskee.
Nadat we ongeveer drie uur in de Taj Mahal, of beter in het complex van de Taj Mahal zijn geweest gaan we naar buiten. Ook nu weer rijden we van de parkeerplaats met een elektrisch aangedreven karretje de zo'n 1 km route tussen de ingang en de parking. Heen werd ons nog gevraagd om de chauffeur 10 rupee te geven, hetgeen we niet gedaan hebben, want de entree is al 750 rupee. Terug zien we duidelijk op het bordje staan dat die 10 rupee in het ticket zit (voor ons wel, maar niet voor de Indiase toeristen die veeeeeel minder betalen).
Eenmaal terug rijden we bij nog altijd mooi weer (28 graden) de brug over naar wat de baby Taj genoemd wordt. Hier moeten we op vertoon van het Taj ticket 100 rupee betalen (anders 110). Eenmaal binnen worden de kaartjes weer gecontroleerd. We moeten zowel het net aangeschafte, als het kaartje van de Taj tonen. Ons net gekochte kaartje wordt in zijn geheel achtergehouden en het Taj kaartje geknipt. Wij vragen echter om het net gekochte kaartje waarna het controle strookje er vanaf wordt gescheurd. Hadden we dit niet gevraagd dan was dat kaartje nogmaals verkocht (we zien dit nog eens gebeuren als we er weer uitlopen). Zorg dus altijd dat je om je kaartje vraagt!
De baby Taj is een mausoleum voor de prime minister van de derde moghul en is voor hem gebouwd door de stiefmoeder van Sjah Jahan, ter ere van haar ouders. De minister heeft haar ouders altijd heel goed gediend. De bouw duurde van 1622 tot 1628. De officiële benaming is Tombe van I'Timad-Ud-Daulah.
Als we klaar zijn is het half één. Eigenlijk zou de gids meteen naar het Agra fort willen, omdat we daar vlak bij zijn, maar wij willen eest wel even lunchen.
Volgens hem zijn hier in de buurt geen goede restaurants (volgens de Lonely Planet wel) en dus rijden we terug naar ons hotel waar we tegenover ergens eten. Prima hoor, dat niet, maar wel weer een "de gids bekende plaats".
Ze willen ofwel commissie, ofwel zijn als de dood dat wij buikloop krijgen. Tot op heden hebben we daar in al die weken nog nooit last van gehad!
Er wordt ons een discount beloofd, maar dat wordt een sigaartje uit eigen doos. Nadat we besteld en lekker gegeten hebben komt de rekening waarop per gerecht eerst enkele tientallen rupee worden bijgeteld, om daarna korting te geven, wederom aangevuld met tax (zonder tax specificatie). Een fooi zit er dan uiteraard niet meer in.
Na de lunch rijden we dan precies dezelfde weg terug naar het Agra Fort. Hiervoor moeten we 250 rupee betalen, hetgeen we vanmorgen bij de Taj ineens hebben voldaan. Ook nu weer proberen ze de kaart-truck uit te halen door de Taj kaart van een gaatje te voorzien.
In het Agra Fort, gebouwd gedurende 100 jaar vanaf 1565, is Sjah Jahan opgesloten geweest door zijn zoon van 1658 tot zijn dood in 1666. Dit omdat hij een zwarte marmeren Taj wilde bouwen voor hemzelf als mausoleum en zijn zoon dat kennelijk teveel geld vond.
In dit Royal Palace maak ik weer een 360 graden panorama.
Bekijk de route van de sightseeing in Agra.
Om iets na vieren zijn we klaar met de tour en rijden terug naar ons hotel. We nemen afscheid van onze gids Deraj, die het uitstekend heeft gedaan, en spreken met de chauffeur af om morgen om half negen te vertrekken. We drinken op het dakterras nog een biertje en besluiten vanavond in het hotel te dineren. We zien de zon langzaam ondergaan. En hoewel het nog steeds helder is en onbewolkt, verkleurt de zon toch al ver boven de horizon tot een rode bal. Dat toont aan dat er ook boven Agra een behoorlijke sluier van smog hangt.
Het restaurant in ons hotel lijkt prima. We worden netjes geadviseerd bij de keuze. Helaas spreekt de ober slecht Engels. De prijzen lijken acceptabel voor de omgeving en accommodatie. Ik heb een kip tandoori en een rijst biryani. Totaal zou dat 350 en 210 rupee moeten zijn volgens de kaart. Een normale coca cola hebben ze niet koud, maar wel een diet coke; oké geef die maar dan. De ober krijgt het 300 ml blikje niet open, omdat hij het lipje aan de verkeerde kant probeert op te tillen! Dat doe ik dus zelf maar.
We zitten heerlijk te eten. Na afloop krijgen we, zoals we al een keer eerder hebben gehad, een evaluatie-formulier onder onze neus. Eveline vult bij prijs/kwaliteit verhouding uitstekend in.
De verrassing omtrent de prijs komt echter achteraf. Zo komt er 14% btw bij (waarom dat bij het ene restaurant wel en het andere niet is, is ons nooit duidelijk geworden) en wordt er 4,95% (elders ook vaak andere percentages) toegevoegd. Dat is in mijn geval 81 en 32 wat het totaal op 673 brengt.
Vervolgens wordt aan de achterkant van de nota nog handmatig de cola erbij geteld. Ik sla stijl achterover wanneer daar ijskoud 108 rupee voor wordt gerekend. Totaal 781 rupee.
Ik vraag om de kaart waar 'soda' voor 50 rupee op staat. Maar dat blijkt geen cola te zijn. Na lang wachten komt de ober met het kaartje van de minibar (waarvan de prijzen niet hoger liggen dan de restaurant prijzen) waarop de cola als 70 staat. Wat bij de minibar echter niet staat is btw en service tax. Het blikje diet coke is bovendien geen 70, maar 90 rupee. De nota klopt volgens hen dus gewoon.
Eveline vraagt het evaluatie-formulier terug en veranderd 'uitstekend' in 'goed', maar van mij had het ook 'slecht' mogen worden.
Ik weiger om de service tax te betalen en leg 750 rupee op tafel en loop boos weg.
We zijn weer een India-ervaring rijker!
Lees verder over terugreis van Agra via Delhi naar huis.
