2015 India

Van Yuksom naar Gangtok, Kalimpong en Siliguri

Dag 18 - Van Yuksom naar Gangtok

Vandaag gaan we van Yuksum naar Gangtok.
Ik sta om 7 uur op, we genieten om 8 uur van een uitstekend ontbijt in het tuinhuisje. Hierbij krijgen we, in de zon, de keus uit koffie of thee, een volkoren-omelet-pannenkoek, ei en biologische müsli.
We hadden hier graag nog een dagje langer van de rust genoten en bij voorbeeld naar het Dubdee Monastery gegaan. De eigenaresse neemt uitgebreid de tijd om op een zeer vriendelijke manier afscheid van ons te nemen. Wat is het verschil tussen "echte persoonlijke aandacht" en "gepersonaliseerde service" toch goed voelbaar.

De bagage wordt netjes het pad af naar de bus gedragen en om kwart over negen rijden we weg. Als eerste kruipen we over de slechte weg naar Tashiding waar we om tien over tien doorheen rijden. Vanaf hier dalen we af naar de brug die we om half elf op een hoogte van zo'n 710m passeren. Aan de andere kant van deze vallei rijden we zachtjesaan omhoog en slaan, anders dan op de heenweg, ongeveer twee kilometer voor Legship linksaf en na 1km nogmaals linksaf waarna we omhoog rijden in de richting van Rabong. We hebben vaak een spectaculair uitzicht, maar helaas is het meestal tegenlicht. Onze ogen kunnen dat vrij aardig compenseren, maar de fotocamera niet.

Op een gegeven moment zien we een verkeersbord waarop staat aangegeven dat het nog 81 km naar Gangtok is. De weg is smal en slecht. Delen van de weg zijn zelfs weggeslagen door aardverschuivingen en dergelijke. Om tien over elf rijden we door Kewzing op 1660m hoogte en 20 minuten later zijn we in Ravangla op 2040m hoogte. Zodra we hier het dorp inrijden ontstaat er een misverstand met de gids. Wij vragen om een koffie / thee pauze. Voor ons is dat een korte stop, maar omdat we wel eerder om half twaalf geluncht hebben gaan de gids en chauffeur zitten eten. Vanwege ons late ontbijt doen wij dit nog niet. Om 12 uur, het is inmiddels bewolkt geworden, rijden we weer verder.

Helaas moeten we een omweg maken, want de brug blijkt beschadigd en kennelijk onbegaanbaar te zijn. We moeten over de Ravangla pass op 2200m hoogte. Hier is de weg nog maar één voertuig breed met aan de ravijn-zijde een echte vangrail. Tegen half één rijden we dan Damthang binnen vanwaar het nog 65 km naar Gangtok is. Wat opvalt is al de vegetatie hier anders is. Zo zien we enorme varens en grote dikke bamboe-stammen staan. We rijden langs / door het zogenaamde Dentong State Biodiversity Park, deels over een gravelroad.
We hebben bij deze omweg wel geluk, want zo rijden we door het enorme areaal van de Temi Organic Tea Garden. We stoppen even om foto's te maken, maar zien hier op 1950m hoogte feitelijk alleen een zee van groene planten staan. Niet erg fotogeniek. Wanneer we verder afdalen en daarbij door de theeplantage slingeren en diverse haarspeldbochten verder zijn, zien we rond 1 uur ineens een aantal theepluksters aan het werk in het veld. Dat moet natuurlijk op beeld worden vastgelegd en dus loop ik brutaal het veld in. Mijn reisgenoten volgen mijn voorbeeld. Op deze hoogte groeit de thee. Lager op de helling rijden we langs terrasbouw met rijstvelden. Helaas is er geen fotogenieke spot met goed uitzicht waar we ook veilig kunnen stoppen.

Later lees ik in Nederland een stuk in de krant over het leven van de theepluksters dat niet altijd aangenaam is. Het blijkt een laagbetaald beroep te zijn.

Twintig minuten later rijden we Tarku binnen. Iets over half twee stoppen we op ons verzoek dan nogmaals, maar nu voor onze lunch. Dat blijkt bij een duur "Tourism Department Cafetaria Tarku" te zijn, waar we echt moeten afdingen voor een nog altijd prijzige maaltijd. Ik eet hier vegetarische momo's en anderen rijst met schapenvlees. Zo is de light beer 80 rupee en de strong beer 130. Daar klopt iets niet weten we uit eerdere ervaringen. We kunnen nog iets afdingen, maar betalen toch teveel. Afijn het zij zo.

Om tien over twee dalen we verder af naar de rivier die we een half uurtje later op een hoogte van 660m oversteken. We dalen nog verder af over slechte wegen. We slingeren nu al continue sinds ons vertrek uit Yuksom. We hebben alleen maar een/twee baans wegen gezien waarbij we elkaar soms maar net kunnen passeren. Door diverse landslides kan er vaak maar één voertuig tegelijk doorheen.
Om tien voor drie steken we dan nog een keer een brug over en klokslag drie uur rijden we Singtam binnen (420m). Niet veel verder tanken we een beetje diesel. Zowaar hebben we hier een echte tweebaansweg met een heuse middenstreep! Voor het eerst met echt glad asfalt. Wat een verademing. Het duurt echter niet meer dan ongeveer vier kilometer.

Naarmate we dichter bij Gangtok komen wordt het steeds drukker. Gangtok is tenslotte de hoofdstad van Sikkim en zou ongeveer 29.500 inwoners hebben. Rond kwart voor vier rijden we Ranipool (of Ranpul) binnen en steken op een hoogte van 925m wederom een brug over. Het is nu nog 12 km naar Gangtok. We zien zowaar reclameborden langs de weg. Tegen vier uur is de bebouwing al aaneengesloten, maar staat Gangtok nog altijd met 8 km aangegeven. We zien hier veel stadsbussen, zien echte autodealers, bekende westerse (of Oosterse) merken zoals Sony, Dell en dergelijke winkels. We rijden over de zogenaamde 31-A National Highway, zitten in een heuse file, d.w.z. rijden langzaam, maar deze beslaat slechts een tiental meters. Op dit laatste stuk maak ik een kort filmpje. De weg is allang weer verworden tot de smalle tweebaansweg zonder streep in het midden. Overal om ons heen wordt weer getoeterd en ingehaald. Eindelijk om 16:20 uur zijn we bij ons Hotel Tibet op 1675m hoogte, vrijwel in het centrum van Gangtok. We lopen naar binnen en krijgen kamers op de vijfde verdieping. Hiervoor moeten we 1 vloer omhoog. De stad is echt tegen de bergen aangeplakt!

Helaas heb ik ook vandaag weer niet de hele route via de GPS kunnen meten. Met name in de ochtend heb ik veel gemist. Vreemd, want tijdens het wandelen ging het wel goed langs de berghellingen. Wat ik wel gemeten heb zou 96 km zijn met daarbij 4700m stijgen en 4800m dalen. De maximum snelheid op dat gladde stuk asfalt was zowaar 56 km/u.
Bekijk de route van Yuksom naar Gangtok.

Ons Hotel Tibet blijkt een simpel ding te zijn. We hebben kamers aan de straatzijde. Veilig zitten we wel, want het ligt recht tegenover de brandweer-kazerne. Ik was zelf enkele kledingstukken en kan dit op het dak'terras' ophangen (en een 360 graden panorama maken. De slaapzakken spreid ik uit op de bedden zodat deze kunnen luchten. Het zijn vrij kleine kamers. Bij het kleding wassen blijkt dat de wastafel-afvoer op de vloer van de badkamer uitkomt. Hier loopt het dan naar een afvoer-putje. Gevolg is dat de hele vloer nat wordt van het kleding wassen en uitspoelen. De indeling is sowieso vreemd waarbij de douche in het midden van de ruimte hangt en over het toilet en de wastafel sproeit. Maar goed dat ik vanmorgen nog gedoucht heb. Overmorgen voor vertrek maar weer even doen.

Om zes uur verzamelen we ons in de lobby van het hotel om te gaan eten. We kiezen voor steak, maar dat blijkt nergens verkrijgbaar. We lopen door de stad en komen daarbij al snel op de MG Marg uit, een shopping street zonder verkeer, waar we een rondje lopen. De bewoners zijn opvallend anders, westerser, gekleed. De winkels vertonen meer luxe en bekende merken zien we alom. De gewenste steak is niet verkrijgbaar en dus kiezen we voor een goed bij onze gids bekend staand restaurant genaamd Taste of Tibet. Het duurde wel even voordat we iets hadden gevonden en het eten hier is redelijk. Naar Gangtok maatstaven niet duur, maar toch aanzienlijk meer dan de 100-200 rupee die we gewend zijn om te betalen in West Sikkim. Hier betalen we snel 150-300 maaltijd. Nog altijd maar een paar euro, maar het valt toch op. De keuze is bovendien vrij beperkt voor een zo grote stad. Ik had daar meer van verwacht. Ik eet hier een Chicken Shyaphale (een soort grote momo van gebakken bladerdeeg gevuld met fijngesneden kip en ui) en een Crispy Chicken welke iets spicy is.

Vreemd genoeg blijkt het Dry Day te zijn. Er wordt dan geen alcohol geschonken. Volgens ons restaurant blijkt dit drie dagen rond elke volle maan te zijn. Het wordt ons niet duidelijk of dit alleen in Gangtok is en ook niet waarom (vanmiddag hadden we nog een biertje bij de lunch). Ook onze gids kan ons dat niet vertellen. Die vertelt ons sowieso niet heel weg veel. Hij beantwoord eigenlijk alleen vragen van ons, en dan ook vaak nog vrij kort. Wel vriendelijk hoor, maar erg veel informatie verstrekt hij ons niet, zeker niet uit zichzelf. Heel jammer, want dat missen we wel!
Zo heb ik meerdere keren gevraagd op welke data het tien-daagse festival Dashain (of Dushera) valt. Telkens was het antwoord dat de laatste dagen op 28 en 29 oktober zouden zijn. Vanmiddag hebben we het over het feest 'morgen' en is het vandaag opeens de laatste dag!

We willen nog een koffie met gebak, maar als we buiten komen blijken de koffie-tentjes ofwel gesloten ofwel is het gebak op. We lopen nog wat door de sluitende winkelstraat (het is acht uur) en besluiten dan maar terug naar het hotel te lopen. Morgen staan er weer toeristische uitstapjes op het programma, maar we hebben al aangegeven dat we in Gangtok willen lunchen rond 1 uur.

Dag 19 - Gangtok

Al om half zes ben ik wakker. Gisteravond storf het geluid weg rond half tien. Vanmorgen begint het rond half zes weer. Het blijkt dat één van mijn ramen open staat (of mist). Gevolg is dat alle geluid nog harder naar binnen komt. Dat raam is precies achter een kast. Of staat die kast juist daarom voor dat raam? Buiten blijkt dat het raam inderdaad open staat. Ik heb het zelf maar even dichtgedaan door op de stoel te klimmen en over de kast te leunen. En hoewel het slechts enkel glas is scheelt het toch in de hoeveelheid geluid.

Het is half zeven wanneer ik naar het dakterras loop. Hier maakt ik een vroege ochtend 360 graden foto. Omdat de zon achter mij staat en het helder is kan ik nu ook de Kanchengjunga in de verte zien. In het voetbalstadion wordt alweer geoefend.

Half acht ontbijt en acht uur vertrek is wat we gisteren hebben afgesproken. Een uurtje eerder dan voorgesteld door Neeraj, onze gids. Dat ontbijt laat nog even op zich wachten, is a la carte, en wordt rijkelijk laat geserveerd. Met goede toast, omelet, honing, jam, koffie of thee is het wel prima verzorgd. Dat vroegere tijdstip geeft mij mooi de tijd om nog een filmpje te maken van het drukke verkeer voor ons hotel en iets verderop in de straat.

Rumtek Monastery

We rijden de stad uit en gaan na een half uurtje linksaf richting Rumtek. In die plaats ligt het Rumtek Monastery waar we om half tien aankomen (20 km in een uurtje gereden). Dit boeddhistische klooster (op een hoogte van 1650m) stamt uit 1960 en is gebouwd door de 16e Ringpoche. Helaas is er strijd over wie de 17e Ringpoche zou moeten worden. Er zijn nu drie kandidaten met elk hun eigen volgers. Als gevolg van dit dispuut onder de zogenoemde black hats wordt het klooster bewaakt door militairen met als resultaat dat wij ons weer moeten laten registreren.
Vrijwel tegelijkertijd komt er een andere groep buitenlanders aan. Hiervan heeft de gids een lijst met te registreren gegevens gemaakt. Die lijst, met de zichtbare paspoorten, is voldoende om de groep snel door te laten. De opsomming in het grote boek kan de militair ook wat later doen. Ondertussen staan wij geduldig te wachten tot al onze gegevens zijn overgenomen in het grote boek. Dat is dus welk verschil een goede lokale gids kan maken.
Alles bij elkaar bezoeken we, van half tien tot 11 uur, in het klooster de grote gebedsruimte, waar helaas niet binnen gefotografeerd mag worden, het opleidingsinstituut en de golden stupa waarin volgens de overlevering niet-gecremeerde lichaamsdelen van de 16e Rinpoche liggen. Op het plein voor de grote gebedsruimte maak ik een 360 graden panorama.

Vervolgens rijden we dezelfde weg terug naar Gangtok waar we in het begin van de stad het Namgyal Institute of Tibetology bezoeken. Dit museum over de historie van Tibet, met vele geschriften, tekeningen, enkele voorwerpen en veel, heel veel Boeddha-beeldjes, is klein, maar staat erg goed bekend. Persoonlijk ben ik geen museumganger en ben er dan ook al snel uitgekeken.
Ik loop terug en zie een muziekant een lokaal instrument bespelen. Daarna lopen we samen omhoog naar de grote witte Do-Drul chorten (is Tibetaans voor stupa) die toevallig net opnieuw geschilderd wordt.

Gezien de tijd, het is nu bijna half een, besluiten we om niet meer naar de andere kant van de stad te rijden waar we een bloemenshow en het Tibetan handicraft center zouden bezoeken. Wij willen nog even op ons gemak door de stad kunnen slenteren.
Bekijk de route van de excursies in en rond Gangtok.

Eerst gaan we samen lunchen in het Baker's Café. De pizza smaakt er goed. Op weg hiernaartoe zien we voor het eerst een bedelaar. Hierna splitsen we ons, omdat we niet allemaal hetzelfde willen doen. Ik ga met Eveline en Willy via de M.G. Marg door de marktstraat naar de overdekte Kanchengjunga markthal. Hier wordt allerhande waar aangeboden. Op de begane grond groente, fruit, specerijen en plastic spullen. Op de eerste verdieping kleding en schoenen. We genieten van de couleur locale, heerlijk. Als we naar buiten lopen en naar de oostkant van M.G. Marg zoeken lopen we langs de slagers en zien ook levende kippen, voor de slacht, in kooien. Het stinkt hier behoorlijk. Als we alles gefotografeerd hebben komen we uiteindelijk toch weer in de grote winkelstraat uit (zie het 360 graden panorama) waar we, in het Downtown café op het dakterras met uitzicht over de winkelstraat, een biertje drinken. Gelukkig is het een zonnige dag.

Om zes uur verzamelen we in de lobby van het hotel om te gaan eten bij restaurant Allen's. Ik neem een heerlijk voorgerecht genaamd "cheese and paneer stuffed mushroom" en als hoofdgerecht een Bhutanese curry met de naam "Dachi". Na afloop lopen we terug naar het café voor nog een biertje. Om elf uur gaat bij mij het ligt uit, maar anderen borrelen nog wat langer door.

Dag 20 - Van Gangtok naar Kalimpong

Ik ben alweer om zes uur wakker, hoewel ik pas om zeven uur op hoef. Om acht uur ontbijt en om negen uur vertrek naar Kalimpong is de afspraak. Het geluid in de straat, waar het leven om half zes weer begint, en het daglicht, maakt voor mij het slapen vrijwel onmogelijk. De douche is heerlijk, maar nu is wel de hele badkamer nat (door de stomme constructie van die badkamer). Verslagje typen, ontbijten (vrijwel gelijk aan gisteren), inpakken, straat op en nog wat foto's maken, waaronder een 360 graden panorama van de straat voor de Rumtek taxi standplaats.

Om kwart over negen rijden we weg. Het is half bewolkt en ongeveer 17 graden. De weg is druk en helaas is het opnieuw lastig om een goede GPS locatie te ontvangen. We dalen af naar Ranipool (830m) waar we om tien voor tien aankomen. Hiervanaf dalen we verder tot 360m hoogte naar Singtham alwaar we om half elf de brug over de Teesta rivier oversteken. We vervolgen onze weg langs deze rivier op een mooie gladde brede weg met middenstreep waarna we om tien voor elf in Rangpo aankomen. Hier stoppen we ineens. We zien een verkeersbord met daarop aan de ene zijde "Darjeeling 58 km" en "Siliguri 77 km" en aan de andere zijde "Gangtok 40 km". Echt hard hebben we dus niet gereden.
We zijn gestopt, omdat nu ineens blijkt dat we hier de grens overgaan van Sikkim naar West Bengalen. De permits worden ingenomen, want die zouden moeten worden opgestuurd naar Melli, daar waar we Sikkim binnengekomen zijn. Wel krijgen we opnieuw een stempel in ons paspoort.

Tien minuten later, het is dan 11 uur, rijden we verder en steken de rivier en daarmee de grens over (314m hoogte) en gaan vrij snel linksaf een smalle eenbaansweg omhoog in. Zowaar heeft dit weggetje goed asfalt. We rijden in de richting van Munsong en daarna Payong.
Na wederom een vraag van één van onze groepsleden krijgen we weer een heel klein beetje van de sporadische info van onze gids. Het blijkt dat we door een Kinine productie gebied rijden. De schors van deze plant wordt hier gedroogd waarna er in de verderop gelegen fabriek Kinine uit wordt onttrokken.

Langs de weg zien we ineens een aantal auto's staan. Ook wij zien de ver onder ons gelegen Teesta rivier, die vanaf hier over een grote afstand te zien is. Wij stoppen echter niet. De gids zegt weer niks. En omdat het niet volledig helder is en we toch zo'n 1000 m hoger zitten vragen wij ook niet om te stoppen.

Iets verder, op een hoogte van 1680m, rijden we de pas over en aan de andere kant van de bergkam langzaam naar beneden. Op kwart over twaalf (1526m) zien we dan ineens een groot Boeddha beeld. Nu vragen we wel te stoppen en wat het is, want uit zichzelf komt Neeraj, onze gids, nergens mee. En dat terwijl Kalimpong notabene zijn woonplaats is! Het blijkt een beeld van Guru Padma Sambhava Ringpoche te zijn. Ik maak hier ook een 360 graden panorama.
Hiervandaan dalen we verder af naar de hoofdweg en om kwart voor één zijn we in Kalimpong op het centrale plein met de klokkentoren (op 1180m).
In totaal hebben we vandaag ongeveer 65 km in 2:55 uur afgelegd en zijn we 2627 m gestegen en 2807m gedaald.
Bekijk de route van Gangtok naar Kalimpong.

We stoppen bij het luxe Himalayan Hotel, laden onze spullen uit en gaan een half uurtje later eten bij het King Thai hotel restaurant. Ik kies voor de Chicken spring roll (loempia) en een fried rice.

Na de lunch lopen Sipke en ik nog door de stad. Neeraj adviseert ons om naar de Haat Bazar te lopen. Dit is de lokale groente en specerijen markt. Al slenterend, en genietend, langs de winkeltjes lopende komen we bij het Thangka House uit. Hier hangen vele Thangka's, kleine en grotere, simpele en gedetailleerde, grovere en hele fijne met goudverf gemaakte details. Ze zijn niet duur en Sipke besluit om er een te kopen.
Als we klaar zijn vraag ik de eigenaresse de route naar de Haat Bazar. Ze verteld met dat die nu leeg is en alleen op woensdag en zaterdag geopend is. Tsja, onze gids hè....
Langzaam slenteren we terug naar ons hotel waar we om kwart voor vier, en vele foto's rijker, weer terug zijn.
De afspraak is dat we om half zeven verzamelen en gaan dineren.

Als ik zit te typen valt net na vijf uur de stroom weer eens uit. Niet voor het eerst, maar de meeste hotels hebben een generator die het snel overnam. Nu duurt het wat langer. Na een kwartier klinkt het alsof er een generator aanslaat. Wat een klereherrie zeg. Pas wanneer deze nog meer toeren, en dus geluid, produceert komt de stroom weer terug. Nog vijf minuten later is alles weer hersteld en kan de generator gelukkig uit.

Voor het diner lopen we naar Gompu's hotel, vlakbij het centrale plein met de klok. Het eten is er slecht. De noodles zijn niet gaar, de kipgerechten bij de rijst smaken nagenoeg gelijk. Alleen de saus ziet er iets anders uit. Alleen mijn kaas krokante voorgerechten smaakt prima. Maar ja, dat is standaard spul uit de frituur en dus makkelijk te maken.

Het is tien over acht als we de ruimte verlaten. Te laat om nog een biertje te halen bij King Thai want daar sluit de bar om 9 uur. We horen nog altijd geluid van de kermis en besluiten op onderzoek uit te gaan. In het voetbalstadion van Kalimpong is er ter ere van het Dashain festival van 2015 inderdaad een kermis. Formaat mini voor kinderen, maar ook met een goktentje en een heus reuzenrad voor volwassenen (maar toch niet meer dan 10 m hoog). Wel leuk om een 360 graden panorama te maken. Voor de kinderen is er een draaimolentje en een kinder-reuzen-radje. Helaas is het sluitingstijd als we het terrein tegen half negen op lopen. Bij de ingang zitten een aantal bedelaarsters met hun kinderen. Wanneer ook het spookhuis zijn deuren sluit richten de kinderhandjes op het terrein zich op ons. Ineens lopen er een zestal kids rond ons. Jammer voor ze, maar wij lopen net zo hard weg. Geen idee waar deze kinderen ineens vandaan komen, want eerder vandaag (en de afgelopen weken) hebben we geen bedelaars gezien. Wanneer we weer buiten komen zien we pas dat we eigenlijk 10 rupee entree voor het terrein hadden moeten betalen. Maar ja, alles is toch al dicht.

Terug bij het hotel is ook alles al gesloten. Er zit nog een groep Engelsen na te tafelen in het restaurant, maar er lijkt geen bediening meer te zijn. Opeens ontwaren we een man en vragen hem om koffie. Eerst is het antwoord dat de kok er niet is. We kunnen alleen nog bier krijgen. Met een beetje aandringen zegt hij toe te zullen proberen koffie voor ons te maken. En zowaar slaagt hij daar wonderwel in. De bekende, wat slappe, Indiase koffie smaakt ons toch nog goed. Rond negen uur houden wij het voor gezien en gaan naar onze kamers.

Dag 21 - Kalimpong en Siliguri

Toen we gisteravond terugliepen naar het hotel kwamen we alweer langs roedels honden. Ik hield mijn hart dan ook vast voor vannacht. Maar hier blijkt het voordeel van de locatie van het hotel. Aan het einde van de stad op een afgesloten terrein. De kamers bevinden zich in aparte cottages van vier kamers elk. Ik wordt dan ook pas om zeven uur van de wekker wakker. Dat is voor het eerst deze reis. Geen hond gehoord vannacht. En ook de hanen niet. En dat terwijl het matras best wel hard is.
Wanneer ik wil douchen blijkt dat er geen water uit de douchekranen komt. Jammer, dan maar mijn hoofd onder de kraan zoals gebruikelijk.

Tegen acht uur ga ik ontbijten, want het vertrek staat voor negen uur gepland. Eerst is er weer een misverstand, want de ober dacht dat wij pas om 9 uur zouden ontbijten. Uiteraard kunnen we wel nu meteen aanschuiven en wordt het ontbijt bovendien snel geserveerd. Met omelet, koffie, thee, jam, toast en gebakken ham is het goed maar Engels georiënteerd. Halverwege valt de stroom weer uit en zitten we in het donker. Na 10 minuten is de generator opgestart en is er weer licht.

Helaas is het nu al bewolkt vandaag bij 16 graden (op 1200m hoogte). Dat hebben we zo vroeg op de dag nog niet eerder meegemaakt.

Om kwart over negen vertrekken we voor een stukje sightseeing in en rond Kalimpong. Eerst rijden we naar het Hogmon Ngayap Monastery op 1415m hoogte. Helaas wordt de grote hal momenteel gerestaureerd en dus is het klooster gesloten.
We keren onverrichterzake om en rijden naar het Pineview nursery. Dit is een grote verzameling van cactussen uit Noord-, Midden-, en Zuid-Amerika. Voor cactus liefhebbers prachtig, maar voor mij niet interessant. Wel heb ik hiervandaan een schitterend uitzicht op Kalimpong stad. Helaas begint het nu ook een heel klein beetje te spetteren.

De laatste stop is bij het Gaden Tharpa Choling Monastery op 1275m hoogte. Dit klooster stamt uit 1925 en is fraai om te zien. Ook hier is het helaas niet toegestaan om binnen foto's te maken.
Bekijk de route van deze excursie.

Van Kalimpong naar Siliguri

Het is kwart over elf wanneer we vertrekken voor wat een drie uur durende rit zou moeten worden naar Siliguri. Maar daarbij hebben we niet gerekend op de grote drukte, en daarmee file, in Kalimpong. Volgens Neeraj is dit vanwege het aanstaande Durga Puja, oftewel Diwali, op 11 of 12 november. We hebben dan ook tot 12 uur nodig om de paar-honderd meter tot het centrale plein met de clock tower af te leggen en staan regelmatig stil. Wel mooi om foto's uit de bus te maken hoor.

Vervolgens slingeren we de hoofdweg af richting Teesta waar we op een hoogte van 230m om half één de brug over de gelijknamige rivier oversteken. We hebben 15 kilometer gereden en het is volgens de borden nog 50km naar Siliguri. We rijden verder langs de Teesta rivier en zien onderweg vele apen langs de kant van de web en op de af en toe aanwezige vangrails zitten.

Een kwartiertje later stoppen we voor de lunch bij restaurant Abhinay. Hiervandaan hebben we een prachtig uitizcht over de Teesta rivier. Of eigenlijk over het stuwmeer dat daar voor de hydro-elektrische dam is gevormd. Hier zien we ook zeven grote roofvogels over het water scheren.
Ik eet een rice curry die mij prima smaakt. De schaap en kip curry van mijn reisgenoten kunnen zij echter niet goedkeuren.
Het is half twee als we verder rijden. Een klein uurtje later rijden we bij Sevoke de bergen uit en de vlakte op. Dat wat hier de NH10 snelweg wordt genoemd zou bij ons niet meer dan een 80 kilometerweg zijn. Harder van zo'n 65 km/u maximaal halen wij hier toch ook niet.

Siliguri

Om kwart over drie rijden we het drukke Siliguri binnen en tegen half vier zijn we bij ons hotel Embassy. Dat alles via de gebruikelijke Indiase chaos met fietsen, tricicles, riksja's, handkarren, gemotoriseerde driewieler-taxi's, taxi's, busjes, voetgangers, bussen, pick-ups, vrachtwagens, tractor met aanhanger en koeien. Dit alles halt elkaar links en rechts in, zoals op dit filmpje te zien is. Gaat kriskras door elkaar zonder richting aan te geven en toetert continu met de vrachtwagen-hoorns, de riksja handkar en fiets rubber-hoorn zoals wij die van onze oldtimers kennen.
We hebben ruim 63 km gereden in 2,5 uur waarbij we ongeveer 2000m zijn gestegen en 3000m zijn gedaald.
Bekijk de route van Kalimpong naar Siliguri.

Tegen vier uur gaan we wat slenteren door de stad en over lokale markt vlak achter het hotel. We zien allerhande waar, van vlees- en kippe-slachterijen tot plastic troep, van groente tot ijzerwaren. Van edelsmeden tot fietsenmakers. Alles op een hoop. Schitterend! en goed voor een 360 graden panorama. Maar de mix van open riool, lokaal toilet, slachtafval, kruiden en zweet stinkt af en toe wel flink. We duiken op een gegeven moment een hotel in en drinken in het restaurant een biertje. Hier besluiten we ook welke fooi we aan Neeraj, onze gids (1250 rupee), en aan Rahim, onze prima chauffeur (750 rupee) geven. Tegen zes uur zijn we terug in ons hotel. We hebben hierbij ongeveer 2,7 km gelopen in een klein uurtje (looptijd).

Om half zeven verzamelen we in de lobby om een laatste maal gezamenlijk te gaan dineren. We gaan met onze bus, want dit blijkt in een wat verder weg gelegen (6 km) complex te zijn.
De eerder beschreven Indiase chaos met fietsen, tricicles, riksja's, handkarren, gemotoriseerde driewieler-taxi's, taxi's, busjes, voetgangers, bussen, pick-ups en vrachtwagens is nu het donker is nog erger, want de simpele voertuigen voeren geen licht en de gemotoriseerde vaak groot licht. Inhalen wordt nog steeds aan beide zijden gedaan en spookrijden is geen uitzondering.
We rijden langs het busstation waarvandaan de nachtbussen naar Calcutta vertrekken. Die dubbeldeks slaapbussen worden op het dak nog tot een meter verhoogd met vastgesjorde bagage onder dekzeilen. Het is er een komen en gaan van passagiers.
Bekijk de route naar het restaurant en de bar.

Waar we dineren is het een gated community in aanbouw: Montana Vista (Uttorayon, the new township). Er zijn een tweetal restaurants, maar wij kiezen voor de Indiase variant "restaurant Insignia" in plaats van voor café Montana. Het is er luxe, maar niet extreem duur. Hier ontmoeten we Subash, de eigenaar en de lokale reisagent. We hebben een prettig en geanimeerd gesprek met hem. Wat opvalt is dat Neeraj er wel bij zit, maar zijn mond niet of nauwelijks open doet.

We bestellen diverse Indiase gerechten van over heel India en genieten van het lekkere eten. Na afloop besluiten we nog naar een bar te gaan om wat te drinken. Hier geven we ook de fooi aan de gids en chauffeur. Pas om half elf zijn we terug in ons hotel. Het is rustig op straat. Het was een gezellige avond.

Helaas huilen de honden om het hardst rond ons hotel.
De airco is nog altijd niet op temperatuur te bedienen, alleen aan of uit.
Het toilet is niet door te spoelen met de reguliere knop, maar alleen met de voor Indiërs normale slang met douche-knijp-kraan waarmee zij hun achterste schoon spuiten na hun behoefte gedaan te hebben. Later blijkt dat de spoelknop vast zat en spoelen wel mogelijk is. Ik ben benieuwd of de douche het morgenochtend doet.
Nu eerst even wassen, tas opnieuw inpakken en prepareren voor de vlucht naar Delhi morgen.

Lees verder over de reis van Siliguri naar Delhi.